|
εικόνα της ημέρας
21 στρατιώτες σκοτώθηκαν στο πιο θανατηφόρο περιστατικό για το Ισραήλ από την έναρξη της χερσαίας επιχείρησης στη Γάζα
1000 Ισραηλινοί μουσικοί τραγουδούν με μία φωνή, ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ! - Συναυλία Πατρίδα στο ρωμαϊκό θέατρο της Καισάρειας.
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να παρακολουθήσετε και να ακούσετε στο Διαδίκτυο. Παρά τις μεγάλες απώλειες που υπέστη το κιμπούτς Be'eri, με πολλούς από τους ανθρώπους του να έχουν δολοφονηθεί ή απαχθεί, και παρά το γεγονός ότι η κοινότητα ζει σε ξενοδοχεία έξω από το κιμπούτς που κάηκε και καταστράφηκε, τα χωράφια τους οργώνονται και το σιτάρι σπέρνεται.
Σε περίπτωση που ακόμα δεν το καταλάβατε:
Από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη - Με κάθε απαραίτητο μέσο (προσέξτε τον χάρτη στα αριστερά) Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ Απελευθερώθηκε η πρώτη ομάδα 13 Ισραηλινών, 12 Ταϊλανδών και ενός Φιλιππινέζου ομήρων.
Ο ισραηλινός στρατός ανακτά τα πτώματα της Noa Marciano και της Yehudit Weiss που βρέθηκαν κοντά στο νοσοκομείο Al-Shifa
Επάνω, από αριστερά στα δεξιά:
Χθες το βράδυ (14 Νοεμβρίου) τρεις πολίτες τραυματίστηκαν στο κέντρο του Τελ Αβίβ από θραύσματα ρουκέτας. Ο εκπρόσωπος του IDF, υποναύαρχος Daniel Hagari, επιθεώρησε αυτοπροσώπως το νοσοκομείο Rantisi στη Γάζα και την υποδομή της Χαμάς που είναι ενσωματωμένη σε αυτό. Στρατιώτες του IDF ξεφόρτωσαν ιατρικές προμήθειες, θερμοκοιτίδες και καύσιμα έξω από το νοσοκομείο Shifa στη Γάζα. Οι μαχητές της 7ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας και της Ταξιαρχίας Πεζικού Γκολάνι κατέλαβαν το αρχηγείο της στρατιωτικής αστυνομίας της Γάζας, το Κοινοβούλιο της Χαμάς και άλλα κυβερνητικά κτίρια. Ο καθηγητής Chaim Hames, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ben-Gurion, απευθύνεται σε συναδέλφους στο εξωτερικό από το κιμπούτς Be'eri.
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να παρακολουθήσετε στο youtube. Είτε είστε ακαδημαϊκοί είτε όχι, ξεφυλλίζοντας το ειδικό τεύχος του Νοέμβρη του περιοδικού του Πανεπιστημίου Ben-Gurion θα μπορέστε να ρίξτε μια ματιά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα σε περιόδους πολέμου και τα ειδικά καθήκοντα που έχει αναλάβει το BGU.
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να διαβάσετε στο Internet. O Πρόεδρος του Ισραήλ με αντίγραφο του Mein Kampf του Χίτλερ μεταφρασμένο στα αραβικά, που βρέθηκε σε μια από τις βάσεις της Χαμάς στη Γάζα, γεμάτο υπογραμμισμένα αποσπάσματα και σχολιασμούς στα περιθώρια.
Κάτω: Γραμματοκιβώτια του Kibbutz Nir Oz, αυτή την εβδομάδα. Κόκκινο - Δολοφονημένος/η Μαύρο - Απαχθείς/σα Μπλε - Απελευθερωμένη Συνέντευξη του Eylon Levy στο Ιρλανδικό @rtenews, Νοεμ.7.
Κάντε κλικ στην εικόνα για να παρακολουθήσετε στο X. Μέλη του Tσεχικού κοινοβουλίου με φωτογραφίες των ομήρων.
Ο Tσεχικός λαός είναι μαζί μας από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας το 1948. Αναγνωρίζουμε τη φιλία και την υποστήριξή του. Γι’ αυτούς που δυσκολεύονται στα Αγγλικά -
Μούσα Αμπού Μαρζούκ, Επίσημος Εκπρόσωπος της Χαμάς: "Οι σήραγγες στη Γάζα χτίστηκαν για την προστασία των μαχητών της Χαμάς, όχι για τους πολίτες. Η προστασία των πολιτών της Γάζας είναι ευθηνή του ΟΗΕ και του Ισραήλ." Λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα; Μαχητές της ελευθερίας; Προστάτες του παλαιστινιακού λαού; Κάντε μου τη χάρη! Ο 20χρονος Λοχίας Roy Saragosti από το αγρόκτημα Nahal haRoah κοντά στην κοινότητά μας, απόφοιτος του περιβαλλοντικού γυμνασίου μας και μαθητής της γυναίκας μου.
Έπεσαι την 31η Οκτώβρη, 2023. Αποσπάσματα από τις ανακρίσεις συλληφθέντων δολοφόνων της Χαμάς.
Κάντε κλικ στην εικόνα για να παρακολουθήσετε στο youtube. Αυτή είναι μια υποκλαπείσα κλήση από έναν από τους τρομοκράτες προς τους γονείς του στη Γάζα. Εάν ξέρετε αραβικά δεν θα χρειαστείτε τη μετάφραση, αλλά εάν δεν μιλάτε άπταιστα αραβικά, διαβάστε προσεκτικά τους υπότιτλους.
Κάντε κλικ στην εικόνα για να παρακολουθήσετε στο youtube. Να ένα κομμάτι χαρτί που βρέθηκε πάνω σε έναν από τους τρομοκράτες της Χαμάς. Παρουσιάστηκε από τον εκπρόσωπο του IDF σε συνέντευξη Τύπου χθες. Εάν δεν μπορείτε να διαβάσετε ούτε το πρωτότυπο αραβικό ούτε τη μετάφραση στα εβραϊκά, δείτε την Ελληνική μετάφραση ενός αποσπάσματος:
Πρέπει να ακονίσετε τις λεπίδες των σπαθιών σας και να είστε αγνοί στις προθέσεις σας μπροστά στον Αλλάχ. Να ξέρετε ότι ο εχθρός είναι μια αρρώστια που δεν έχει καμιά θεραπεία, εκτός από το να τους κόψτε τα κεφάλια τους και να ξεριζώστε τις καρδιές και τα συκώτια τους. Απάνω τους!
λεξικό πολέμου
Αναλογικότητα/Αμοιβαιότητα/Συμμετρία: Η διεστραμμένη έννοια που υποθέτει ότι η αντίδραση σε μια απρόκλητη επίθεση πρέπει να είναι ακριβώς της ίδιας φύσης και μεγέθους. Πρέπει κανείς να σκοτώσει ακριβώς τον ίδιο αριθμό αθώων πολιτών με αυτους που σφαγιάστηκαν από τους δολοφόνους της Χαμάς; Πώς μπορεί κανείς να αντιδρασει αναλογικά και συμμετρικά για αποκεφαλισμένα μωρά, βιασμένες νεαρές γυναίκες, απαχθέντες πολίτες, ολόκληρες οικογένειες που κάηκαν σε κλειδωμένα δωμάτια;
Ενοχή: Αυτό που αισθάνονται όσοι επέζησαν της σφαγής, όσοι έμειναν ζωντανοί ενώ οι σύντροφοί τους, οι φίλοι τους, οι συμπολεμιστές δολοφονήθηκαν ή σκοτώθηκαν στη μάχη, εκείνοι που δεν μπόρεσαν να προλάβουν να σώσουν άλλους. Μπορούμε να δειπνήσουμε με φίλους; Να πιούμε ένα ποτήρι κρασί; Να δούμε μια ταινία; Να ξεχάσουμε για ένα λεπτό το Μαύρο Σάββατο της 7ης Οκτωβρίου; Τον πόλεμο; Τους ομήρους; Όλους εκείνους που οι ζωές έχουν τεθεί σε αναμονή, τους πρόσφυγες, τις οικογένειες που θρηνούν; Είναι αποδεκτό να σκεφτόμαστε τους αμάχους που πεθαίνουν στην άλλη πλευρά; Κενό (vacuum): Το κενό που υπάρχει στη θέση της ηθικής πυξίδας και της κρίσης ορισμένων ανθρώπων, π.χ. του Antonio Guterres, Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Μνήμη: Η ικανότητα ή η θέληση να θυμόμαστε με την πάροδο του χρόνου τον λόγο για τα ισραηλινά αντίποινα. Μόλις η μνήμη των γεγονότων που προκάλεσαν την Συμπάθια ξεθωριάσει ή διαγραφεί, τα συνεχιζόμενα γεγονότα γίνονται βία χωρίς νόημα. Πίστωση: Αυτό που ο κόσμος - οι φίλοι μας στο εξωτερικό - είναι πρόθυμοι να δώσουν στο Ισραήλ όσον αφορά το χρόνο που είναι διατεθειμένοι να τρίξουν τα δόντια τους, να κοιτάξουν από την άλλη μεριά, να κάνουν πως δεν βλέπουν, και να μας επιτρέψουν να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Συνήθως αυτό το χρονικό διάστημα περιορίζεται σε μια-δυό μέρες - ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί. Αυτή τη φορά η πίστωσή μας επεκτάθηκε ίσως σε μία ή δύο εβδομάδες – αυτή είναι η πίστωση που πήραμε για πάνω από 1400 σφαγιασμένους, πάνω από 220 απαχθέντες ομήρους, για εγκλήματα που κανένας νόμος πολέμου δεν μπορεί να εξηγήσει, πόσο μάλλον να δικαιολογήσει. Δείτε επίσης Συμπάθια και Μνήμη. Ρουτίνα: Ένας από τους ελάχιστους τρόπους για να παραμείνει κάποιος πνευματικά υγιής σε περιόδους παραφροσύνης. Ντους, πρωινό, εργασία, δείπνο. Μην το αλλάξεις, μην σταματήσεις να πηγαίνεις στο χώρο εργασίας σου, όσο ανασφαλές και αν είναι αυτό. Συνέχισε να κάνεις αυτό που κάνεις συνήθως, αλλιώς εκείνοι κερδίζουν κι εσύ χάνεις τον πόλεμο. «Ποτέ μην το βάζεις κάτω» (Never surrender) είναι ένα σύνθημα από μπλουζάκια από τις ημέρες των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων – δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι πιο ταιριαστό. Συμπάθια: Αυτό που ίσως μπορεί να νιώθει ο κόσμος – αν και όχι πάντα – όταν σφαγιάζονται Εβραίοι. Δείτε επίσης Μνήμη. Τύχη: Ένας πύραυλος χτύπησε χθες έναν μετασχηματιστή ηλεκτρικού και έναν πυλώνα δίπλα σ’ έναν αυτοκινητόδρομο λίγα λεπτά μετά που πέρασαν από ‘κει ο γιος και η κόρη μας. Υπόγειο: Οι υπόγειες εγκαταστάσεις της Χαμάς, περάσματα, σήραγγες, αποθήκες, στρατιωτικές υποδομές, απλώνονται κάτω από σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία. Ποιος θα φέρει την ευθύνη για τις παράπλευρες απώλειες όταν αυτή η υπόγεια πόλη χτυπηθεί; Χρήσιμος ηλίθιος: Ένα άτομο που θεωρείται ότι προπαγανδίζει για έναν σκοπό – ιδιαίτερα έναν κακό σκοπό που προέρχεται από μια δόλια, αδίστακτη πηγή – χωρίς να κατανοεί πλήρως τους στόχους του σκοπού και το οποίο άτομο χρησιμοποιείται κυνικά από τους ηγέτες του σκοπού. (https://en.wikipedia.org/wiki/Useful_idiot) Αυτό είναι το blog ενός πολέμου.
Η απόφαση να το ξεκινήσω γεννήθηκε από την ανάγκη να ενημερώσω φίλους σχετικά με την κατάσταση στο Ισραήλ χωρίς να τους επιβάλω καθημερινη ενοχληση μεσα από τα social media. Έτσι, στέλνω ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με τη διεύθυνση URL του ιστολογίου για όσους ενδιαφέρονται. Δεν θα προσπαθήσω να κάνω το blog ισορροπημένο ή πολιτικά ορθό (politically correct). Έτσι εγώ, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου βιώνουμε αυτόν τον πόλεμο. Μέρη του blog μπορεί να μην χωνεύονται εύκολα. Το blog θα είναι δίγλωσσο – Αγγλικά και Ελληνικά. Οι εβραϊοφωνοι έχουν αρκετά feeds καθημερινά και σίγουρα δεν με χρειάζονται. Οι νέες ενημερώσεις είναι παρακάτω - επάνω οι παλιότερες, συνεχίζοντας με τις νεότερες.
Οκτ.15, 2023
Η γυναίκα μου και εγώ ήμασταν στα Χανιά της Κρήτης, όπου είχαμε πάει για ένα συνέδριο και κάποια δουλειά με τους συναδέλφους μου εκεί, αλλά, κυρίως, για να συναντήσουμε φίλους και να κάνουμε μερικές μέρες διακοπές. Η κόρη μας και ο φίλος της ήρθαν σε ‘μας για τέσσερις ημέρες - που επρόκειτο να γίνουν σχεδόν ένα δεκαπενθήμερο. Τα feeds που άρχισαν να έρχονται το Σάββατο 7 Οκτωβρίου σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις ισραηλινές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες ήταν τρομακτικά. Μιλούσαν για μια σημαντική εισβολή της Χαμάς από τη Γάζα στο νότιο Ισραήλ την ημέρα της γιορτής του Sukkoth, της Σκηνοπηγία. Υπήρχαν βαριές απώλειες, μιλούσαν για απαγωγές, σφαγιασμούς, εξαφανισμένους ανθρώπους όλων των ηλικιών, κιμπούτς και άλλους οικισμούς που είχαν καταληφθεί από τρομοκράτες. Κλιπ και εικόνες πετούσαν παντού και ήταν πρακτικά αδύνατο να τα αποφύγουμε. Έγραψα σε φίλους και συναδέλφους εκτός Ισραήλ ότι αυτό θα είναι σαν τους σεισμούς ή τις πλημμύρες. Στην αρχή οι αριθμοί είναι μικροί, αλλά συνεχώς αυξάνονται. Δυστυχώς, έτσι έγινε πράγματι, και μέχρι το Σάββατο 14 Οκτωβρίου, καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, ο αριθμός των δολοφονημένων ή σκοτωμένων σε μάχες έχει ήδη ξεπεράσει τους 1300, ο αριθμός των απαχθέντων πάνω από 150, οι τραυματίες πάνω από 3000. Ο μικρότερος γιος μας κλήθηκε από τη μονάδα του από την πρώτη κιόλας μέρα. Η έγκυος γυναίκα του μετακόμισε στο σπίτι των γονιών της. Ο μεγαλύτερος γιος μας, η γυναίκα του και το επτά μηνών αγοράκι τους μετακόμισαν στους γονείς της που έχουν έναν «ασφαλή χώρο» - ένας όρος που χρησιμοποιείται για τα καταφύγια που χτίζονται σε κάθε νέο σπίτι, διαμέρισμα, κτίριο γραφείων, σχολείο ή δημόσιο κτίριο. Πύραυλοι και ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Γάζα προκαλώντας όλεθρο, στέλνοντας ανθρώπους σε καταφύγια, προκαλώντας ζημιές, θύματα, φέρνοντας στην επιφάνεια PTSD από προηγούμενους γύρους. Όλες οι πτήσεις προς Ισραήλ ακυρώθηκαν αμέσως. Το ίδιο και αυτή με την οποία έπρεπε να πετάξει πίσω η κόρη μας, όπως και η δική μας. Προσπαθήσαμε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις επικοινωνώντας με την ταξιδιωτική μας πράκτορα στο Ισραήλ και τους Έλληνες φίλους μας που ασχολούνται με τουρισμό. Οι ισραηλινές εταιρείες, πρώτα η ΕΛΑΛ και μετά η Arkia, άρχισαν να πετούν πίσω-μπρος, βγάζοντας από το Ισραήλ ξένους και Ισραηλινούς πολύ τρομαγμένους για να μείνουν εκεί, μεταφέροντας στο Ισραήλ με πτήσεις έκτακτης ανάγκης εφέδρους των οποίων οι μονάδες τους είχαν καλέσει για ενεργό υπηρεσία, καθώς και Ισραηλινούς σαν εμάς που ανυπομονούσαν να ξανασμίξουν με τις οικογένειές τους στο Ισραήλ. Οι πρώτες πτήσεις ήταν όλες υπερκορεσμένες, γεμάτες μέχρι την τελευταία θέση. 5000 νέοι Ισραηλινοί, έφεδροι, πλημμύρισαν την Αθήνα από παντού, άλλοι επέλεξαν τη Λάρνακα, τις δύο πόλεις, που τα δύο αεροδρόμιά τους, έγιναν οι αφετηρίες για πίσω στην εμπόλεμη χώρα. Μας πήρε μερικές μέρες για να καταφέρουμε να κλείσουμε μια πτήση έκτακτης ανάγκης της Arkia το βράδυ του Σαββάτου, στη συνέχεια μια πτήση της Aegean από τα Χανιά προς την Αθήνα, με μια πολύ πιεσμένη σύνδεση - τόσο σύντομη που όλα θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Το να καθόμαστε στο σπίτι δεν ήταν επιλογή, έπρεπε να είμαστε απασχολημένοι. Ήμασταν τυχεροί που μπορέσαμε να επεκτείνουμε την ενοικίαση του αυτοκινήτου και του Airbnb. Φυσικά, ζούσαμε σε μια σχιζοφρενική κατάσταση, συναντιόμασταν με φίλους για γεύμα ή δείπνο, πηγαίναμε στην παραλία ή σε μια καφετέρια, με το ένα μάτι πάντα στα εισερχόμενα μηνύματα και τις ειδήσεις, αυτά της άμεσης οικογένειας καθώς και εκείνα από φίλους, συναδέλφους και γείτονες. Τα νέα ήταν τόσο τρομερά, η βία τόσο πρωτοφανής, που ήταν πολύ δύσκολο να το χωνέψει κανείς. Περίπου 250 νεαρές γυναίκες και άνδρες σφαγιάστηκαν ενώ βρίσκονταν σε ρέιβ πάρτι στην έρημο του Νέγκεβ. Γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι αρπάχτηκαν, απήχθησαν στη Γάζα. Νεαρά κορίτσια βιάστηκαν, στη συνέχεια σφαγιάστηκαν, τα σώματά τους σύρθηκαν γυμνά στους δρόμους της Γάζας όπου τα έφτυναν. Μωρά σφαγιάστηκαν, αποκεφαλίστηκαν. Παιδιά πυροβολήθηκαν μπροστά στους γονείς τους. Γονείς πέθαναν προσπαθώντας να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Μέλη των κιμπούτς, των αγροτικών οικισμών, γύρω από τη Γάζα σκοτώθηκαν σε τεράστιους αριθμούς, μερικά από τα κιμπούτς έχασαν ως και το 25% του πληθυσμού τους. Άνδρες και γυναίκες σκοτώθηκαν πολεμώντας τους τρομοκράτες που εισέβαλαν στις κοινότητές τους. Όλα αυτά έπρεπε να αποκαλυφθούν – σε φίλους και συναδέλφους και στον ευρύτερο κόσμο, σε εκείνους των οποίων η σπασμωδική αντίδραση είναι να κατηγορούν το Ισραήλ για όλες τις κακοτυχίες που πλήττουν τους Παλαιστίνιους, αγνοώντας τα γεγονότα επί τόπου. Η αντίδραση του δημοκρατικού κόσμου ήταν πρώτα δυσπιστία, μετά σοκ, μετά καταδίκη αυτού του φρικτού απάνθρωπου εγκλήματος εναντίον του Ισραήλ, των Ισραηλινών, των Εβραίων. Άρχισα να στέλνω μηνύματα σε φίλους, προσπαθώντας να τους εξηγήσω αυτό που ήταν δύσκολο για εμάς να καταλάβουμε. Τελικά μπήκα σε μια ομάδα εθελοντών που προσπαθούσε να φέρει στον κόσμο όχι τις επίσημες ειδήσεις, αλλά τις προσωπικές ιστορίες, τα μηνύματα και τα κλιπ – των γονέων που αναζητούν τα παιδιά τους, των νέων που λένε τις ιστορίες τους από το ρέιβ πάρτι, των εκτοπισμένων που περιγράφουν τη φρίκη που αντιμετώπισαν. Εθελοντές μεταφραστές ανέλαβαν να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερες γλώσσες, να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους – όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, ταϊλανδικά, κινέζικα, ιαπωνικά, φιλιππινέζικα, αραβικά, φαρσί – ό,τι θέλετε, το έχουμε. Ανέλαβα την ελληνική μετάφραση. Παράλληλα, άρχισα να δημοσιεύω κείμενα στη σελίδα FB του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), μιας κομμουνιστικής πλατφόρμας που άρχισε να δημοσιεύει τα συνήθη φιλοπαλαιστινιακά συνθήματα. Οι πρώτες αντιδράσεις στην ανάρτησή μου ήταν λογικές, μερικοί από αυτούς έλεγαν ότι «δεν είμαστε με τη φασιστική Χαμάς, είμαστε με τον παλαιστινιακό λαό». Στη συνέχεια οι αντιδράσεις έγιναν πιο επιθετικές και άσχημες. Αλλά δεν ήταν κάτι που δεν περίμενα – οι φίλοι μου με προειδοποίησαν ευθύς εξαρχής, αυτή είναι η αντίδραση που πρέπει να περιμένω. Δεν μου έκανε έκπληξη, αλλά είναι πολύ απογοητευτικό, ειδικά όταν φοιτητικές ενώσεις, γυναικείες οργανώσεις και άλλοι άρχισαν να εντάσσονται στην αντι-ισραηλινή χορωδία χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να καταλάβουν γιατί το Ισραήλ βομβάρδιζει ξανά τη Γάζα. Μου ζητήθηκε από ντόπιους φίλους να δώσω μια συνέντευξη σε τοπική εφημερίδα και τηλεοπτικό σταθμό, κάτι που συμφώνησα να κάνω, όχι χωρίς τις συνήθεις επιφυλάξεις – θα φιλτραριστούν, θα λογοκριθούν, θα στραβοπαρουσιαστούν άραγε αυτά που θα πω; Εξεπλάγην από το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αρκετά ακριβή παρουσίαση των όσων είπα. Άλλοι, φίλοι ανάμεσά τους, έκαναν το ίδιο με άλλες πλατφόρμες μέσων μαζικής ενημέρωσης. Μέχρι την τελευταία στιγμή προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στους φίλους μας εκεί γιατί αυτό δεν είναι σαν άλλους πολέμους. Η απάνθρωπη απεχθής δολοφονική επίθεση εναντίον ισραηλινών πολιτών, αμάχων όλων των ηλικιών, ήταν τέτοια που καμία δικαιολογία δεν θα βοηθήσει στα αντίποινα από το Ισραήλ. Και, όχι, δεν μπορεί να υπάρξει συμμετρία ή αμοιβαιότητα στον πόλεμο – αυτό είναι απλώς ένα ακαδημαϊκό στείρο επιχείρημα, που στην περίπτωση του Ισραήλ τις περισσότερες φορές πηγάζει από μια βασική παρανόηση της κατάστασης στη Γάζα, όπου οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες. Μέχρι εκείνη τη στιγμή το πανεπιστήμιό μου, σχετικά μικρό με περίπου 20.000 φοιτητές, είχε ήδη εκδώσει πάνω από 30 ανακοινώσεις θανάτου και κηδείας καθηγητών, προσωπικού, φοιτητών και μελών των οικογενειών τους που δολοφονήθηκαν ή σκοτώθηκαν μαχόμενοι. Ο πόλεμος στο Ισραήλ είναι ένα πολύ ιδιωτικό θέμα. Αν κάποιος δεν γνωρίζει προσωπικά τον νεκρό, γνωρίζει τους γονείς του, τα αδέρφια του ή τους γείτονές του. Κάθε θύμα είναι προσωπική απώλεια για όλους μας. Το Σάββατο 14 Οκτωβρίου επιβιβαστήκαμε σε πτήση από Χανιά για Αθήνα, φύγαμε με καθυστέρηση 30', όλα θα μπορούσαν να πάνε στραβά, αλλά ήμασταν πολύ τυχεροί που φτάσαμε στην πτήση μας για το Τελ Αβίβ. Καθώς το αεροπλάνο έτρεχε για την απογείωση, ο πιλότος έκανε τη συνήθη εισαγωγή στην πτήση που τελείωνε με τις λέξεις «το πλήρωμά μου και εγώ αφήσαμε τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας για να κρατήσουμε ανοιχτές τις αεροπορικές μας συνδέσεις». Μια χώρα σε πόλεμο που προσπαθεί να παραμείνει συνδεδεμένη με τον υπόλοιπο κόσμο. Το είχα ήδη βιώσει αυτό όταν πέταξα στην αποκλεισμένη Γιουγκοσλαβία το χειμώνα του 1999. Ένα μικρό αεροπλάνο με δύο θέσεις εκατέρωθεν του διαδρόμου, γεμάτο Ισραηλινούς όλων των ηλικιών που επέστρεφαν στην πατρίδα μετά από αποκλεισμό στο εξωτερικό για μέρες, ένιωθε σαν να είμαστε ήδη στο σπίτι μας. Καθώς πλησιάζαμε την ακτή του Ισραήλ, η πτήση έγινε λίγο ανώμαλη – σύννεφα, διαφορές πίεσης – αλλά η ξαφνική πτώση του αεροπλάνου προς τη μία πλευρά και η απότομη βουτιά του ήταν λίγο περίεργη. Ο πιλότος εξήγησε ότι ο καιρός είναι λίγο προβληματικός, αλλά δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία, καθώς τα αεροπλάνα μπορούν να πετάξουν σε κάθε καιρό. Ωστόσο, η κόρη μας είπε ότι είδε κάτι περίεργο να πετάει κοντά μας. Άλλοι που κάθονταν στην ίδια πλευρά του αεροπλάνου φαίνονταν λίγο σοκαρισμένοι. Όταν τελικά προσγειωθήκαμε, συνειδητοποιήσαμε ότι είχε μόλις γίνει μια άλλη πυραυλική επίθεση από τη Γάζα, και μερικοί από τους πυραύλους πέρασαν κοντά από το αεροπλάνο μας. Καλώς ήρθαμε σπίτι, λοιπόν! Οκτ.16, 2023
Ζούμε με τους ήχους των μαχητικών αεροσκαφών που ορμούν πάνω από τα κεφάλια μας για να απαντήσουν σε κάθε πυραυλική επίθεση από τη Γάζα - και αυτές είναι λιγότερες από ό, τι κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών, αλλά αρκετές για να κάνουν τη ζωή δύσκολη για τους ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Η κοινότητά μας, όπως σχεδόν όλες οι άλλες μικρές κοινότητες, έχει δημιουργήσει περιπολίες ασφαλείας και φύλαξης επανδρωμένες κυρίως από τους κατοίκους. Οι στρατιώτες και η αστυνομία χρειάζονται αλλού. Φτάσαμε σπίτι μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου και ήμουν σε υπηρεσία το πρωί της Κυριακής, όπως ήμουν σήμερα το πρωί από τις 06:30. Η κόρη μας και ο φίλος της ήρθαν χθες για να μείνουν μαζί μας. Τα παιδιά των γειτόνων με συζύγους και παιδιά έχουν γεμίσει τα σπίτια των γονιών τους. Ολόκληρη η κοινότητα είναι γεμάτη με πρόσφυγες από τις πόλεις και τις αγροτικές κοινότητες γύρω από τη Γάζα, αλλά κι από αλλού. Σήμερα το πρωί περίπου στις 05:00 άκουσα τον μουεζίνη από έναν από τους μη αναγνωρισμένους οικισμούς των Βεδουίνων κοντά να καλεί τους ανθρώπους από τα μεγάφωνα στην πρωινή προσευχή. Allahu Akbar - ο θεός είναι μεγάλος. Δυστυχώς τόσο για τον θεό όσο και για τους ανθρώπους, αυτή ήταν επίσης η κραυγή μάχης των δολοφόνων της Χαμάς, των βομβιστών αυτοκτονίας, του ISIS, της Αλ Κάιντα, των μουτζαχεντίν. Τα θύματα του πανεπιστημίου μας έχουν αυξηθεί σε 46 μέχρι σήμερα το πρωί. Ιστορίες γενναιότητας λέγονται για νέους άνδρες και γυναίκες – καθώς και συνταξιούχους πρώην αρχηγούς επιτελείου και αξιωματικούς – που φορέσαν την στολή τους και εσπεύσαν στους τόπους των σφαγών της περασμένης εβδομάδας με τα ιδιωτικά τους πιστόλια. Πολλοί από αυτούς πέθαναν πολεμώντας τους τρομοκράτες. Ήταν οι άνθρωποι που ανέλαβαν εθελοντικά το καθήκον να υπερασπιστούν τους συμπολίτες τους, πολεμώντας έναν δολοφονικό εχθρό. Πολλοί από αυτούς, όπως πολλοί από αυτούς τους εφέδρους που κλήθηκαν από τις μονάδες τους την πρώτη μέρα των μαχών, έχουν βριστεί άγρια τις τελευταίες 40 εβδομάδες αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Τους αποκάλεσαν προδότες, αναρχικούς, εχθρούς του Ισραήλ επειδή αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τη χειρότερη κυβέρνηση που είχαμε ποτέ. Όταν τελειώσουμε με το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών μας με τους δολοφόνους της Χαμάς, τους ηγέτες της και τους θρησκευτικούς και οικονομικούς υποστηρικτές της, θα έρθει η ώρα να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με την κυβέρνησή μας και όλους εκείνους που ευθύνονται για αυτήν την καταστροφή. Υποθέτω ότι η «εσχάτη προδοσία» δεν είναι ένας όρος αρκετά ισχυρός για αυτό που έχουν διαπράξει. Μια σύντομη κατάπαυση του πυρός έχει επιτευχθεί με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου και των ΗΠΑ για να επιτραπεί η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και οι κάτοικοι της Γάζας με ξένα διαβατήρια να φύγουν μέσω της Αιγύπτου. 16 Οκτ 2023, 18:00
Μόλις επέστρεψα από την κηδεία δύο τους σφραγισθέντες στο μακελειό της 7ης Οκτωβρίου - της κόρης ενός συναδέλφου, ομότιμου καθηγητή των πανεπιστημίων Ben-Gurion και Brandeis. Η κόρη του και ο άντρας της, και οι δύο μουσικοί, μέλη του κιμπούτς Holit (Αμμόλοφος), δολοφονήθηκαν. Οι γονείς τους και τα τρία παιδιά τους έμειναν πίσω σοκαρισμένοι, χαμένοι, μαθητές και συνάδελφοι έμειναν άφωνοι. Δύο πτώματα, δύο τάφοι, μερικά λουλούδια. Έτσι (παρακάτω) μοιάζει η τηλεόρασή μας αυτές τις μέρες. Οι πορτοκαλί κορδέλες στην επάνω δεξιά γωνία έχουν τα ονόματα πόλεων, χωριών, κοινοτήτων που δέχονται πυραυλική επίθεση ανά πάσα στιγμή. Νωρίτερα σήμερα η Μπερ Σέβα, οι κοινότητες γύρω από τα σύνορα της Γάζας, στη συνέχεια το Τελ Αβίβ και οι γύρω πόλεις, η Ιερουσαλήμ δέχτηκαν την μια επίθεση μετα την άλλη. Το συγκεκριμένο πλάνο είναι από τις χθεσινοβραδινές ειδήσεις του Καναλιού 11 καθώς πατέρας και γιος περιγράφουν πώς έσωσαν την κόρη / αδελφή τους μαζί με άλλα 30 κορίτσια και αγόρια από το ρέιβ πάρτι όπου σφαγιάστηκαν πάνω από 250 νέοι.
Οκτ.17, 2023
Εις μνήμην Καθώς περνούν οι μέρες, αρχίζουμε να θάβουμε τους νεκρούς μας. Παρακάτω είναι μια προσωρινή λίστα με το τίμημα που έχει πληρώσει η οικογένεια BGU μέχρι στιγμής: Ταγματάρχης Oriel Bibi, z"l, Φοιτητής στο Τμήμα Επείγουσας Ιατρικής. Σκοτώθηκε σε μάχη εν ώρα καθήκοντος Σάββατο, 7 Οκτωβρίου 2023 Ori Tchernichovsky, z"l, Φοιτητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Itay Bewjo, z"l, Φοιτητής και βοηθός διδασκαλίας στο Τμήμα Μηχανικών Υλικών. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Ταγματάρχης Δρ Eitan Neeman, z"l, Μέλος της Σχολής Επιστημών Υγείας. Σκοτώθηκε σε μάχη εν ώρα καθήκοντος το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Δρ Sergei Gredskull, z"l, Ομότιμο μέλος του Τμήματος Φυσικής. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση μαζί με τη σύζυγό του Δρ Victoria Gredskull, z"l, Ομότιμο μέλος του Τμήματος Μαθηματικών, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Αρχιλοχίας Deborah Abraham, z"l, Φοιτήτρια στο Πρόγραμμα Διαχείρισης και Επίλυσης Διενέξεων. Σκοτώθηκε σε μάχη εν ώρα καθήκοντος το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Dina Kapshetar, z"l, μέλος του προσωπικού της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση μαζί με τον σύζυγό της Evgeny (Genia) Kapshetar το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023. Τα δύο παιδιά τους εξακολουθούν να αγνοούνται. Evgeni Postel, z"l, Φοιτητής στο Τμήμα Πληροφορικής. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Yasmin Zohar (Livne), z"l, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια και μέλος του Τμήματος Παιδαγωγικής. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση μαζί με τον σύζυγό της Yaniv Zohar, z"l, τον πατέρα της Haim Livne, z"l, και τις κόρες της Keshet και Techelet Zohar, z"l, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Lior Tkach, z"l, Φοιτητής στο Τμήμα Μηχανικών Λογισμικού και Πληροφοριακών Συστημάτων. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Ronit Tal Sultan, z"l, μεταπτυχιακή φοιτήτρια και μέλος του Τμήματος Τεχνών Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση μαζί με τον σύζυγό της, Roland Sultan, z"l, Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Shahak Yosef Madar, z"l, Φοιτητής στο Τμήμα Ξενοδοχειακής και Τουριστικής Διαχείρισης. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Shani Kupervaser, z"l, μεταπτυχιακή φοιτήτρια και βοηθός διδασκαλίας στο Τμήμα Οικονομικών. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Δρ Lilia Gurevich, z"l, απόφοιτη BGU, PhD στη χημεία. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Επιθεωρητής Amin Akhundov, z"l, απόφοιτος BGU και σύζυγος της Luba Akhundov, μέλος του Τμήματος Πληροφορικής. Σκοτώθηκε σε μάχη το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Mark Shindel, z"l, Φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος Και αδελφός του Guy Shindel, φοιτητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών. Σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023 Ακολουθούν οι ενημερωμένοι (16 Οκτωβρίου 2023) αριθμοί αυτού του μακελειού: Δολοφονήθηκαν/σκοτώθηκαν εν δράσει: >1.400 Τραυματίες: 4.229 Όμηροι που απήχθησαν στη Γάζα: 199 6.930 πύραυλοι/ρουκέτες ρίχτηκαν από την Χαμας και το Ισλαμικό Τζιχαντ (Οκτ.16) Ο Ιτάϊ και η Αντάρ Μπερντιτσέφσκυ, 30 ετών.
Έκρυψαν τα δέκα μηνών δίδυμά τους σε ένα καταφύγιο, ενώ τρομοκράτες εισέβαλαν στο σπίτι τους στο Κφαρ Άζα (κιμπούτς μέσα στο Ισραήλ). Προσπάθησαν να πολεμήσουν μέχρι την τελευταία στιγμή που δολοφονήθηκαν. Τα μωρά έμειναν μόνα τους στο καταφύγιο για περίπου 12-14 ώρες μέχρι να διασωθούν. Θα τους θυμόμαστε
Οκτ.18, 2023
Χθες το Ισραήλ σκότωσε τον Ayman Nofal, «Abu Ahmad», μέλος του γενικού στρατιωτικού συμβουλίου και διοικητή της κεντρικής διοίκησης στις Ταξιαρχίες Al-Qassam, υπεύθυνο για το σχεδιασμό της σφαγής αθώων Ισραηλινών στις 7 Οκτωβρίου. Η επίσκεψη (χθες) στο Ισραήλ του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς και η προγραμματισμένη (σήμερα) επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν έκαναν το μπαράζ πυραύλων εναντίον του Ισραήλ ακόμη πιο έντονο. Οι πύραυλοι έβγαιναν από τη Γάζα ένα κύμα μετά το άλλο. Η οικογένεια ενος γιου μας είπε ότι έτρεχαν στο καταφύγιο κάθε 15'. Το ίδιο έκανε και η γυναίκα του άλλου γιου μας – έγκυος, έτρεξε στο καταφύγιο, έπεσε, σηκώθηκε, έτρεξε ξανά. Οι πορτοκαλί ετικέτες στην επάνω δεξιά γωνία της οθόνης της τηλεόρασης συνέχισαν να τρέχουν σαν τρελές. Όλα τα νότια και πεδινά και παράκτια και το κέντρο της χώρας και ακόμη και τμήματα του βορρά δέχτηκαν επιθέσεις. Και τότε ήρθαν τα κακά νέα. Ένα απ’ ευθείας χτύπημα στο νοσοκομείο Al-Ahali στη γειτονιά Al Zeitoun της Γάζας, όπου εκατοντάδες Παλαιστίνιοι είχαν καταφύγει. Ο αριθμός των θυμάτων που δόθηκαν από τους Παλαιστίνιους αυξανόταν συνέχεια – 200, 300, 500. Πέρασα από τα τρία κύρια ισραηλινά τηλεοπτικά κανάλια στο CNN, το Sky, το France24, το Al Jazeera – όλα δήλωναν ότι ήταν μια ισραηλινή επίθεση, επομένως το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για τη δολοφονία εκατοντάδων αθώων πολιτών.
Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) πάντα ερευνά και αναλύει τις επιχειρήσεις της, πολύ περισσότερο όταν μπορεί να έχουν συμβεί ατυχήματα ή λαθη. Έτσι έγινε κι αυτή τη φορά, και αρκετά σύντομα, ο εκπρόσωπος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) ανακοίνωσε ότι μια ανάλυση όλων των δεδομένων των πυραύλων της IAF, μια ανάλυση όλων των δεδομένων που ελήφθησαν από την κάμερες, συμπεριλαμβανομένων υπέρυθρων, δείχνουν σαφώς ότι δεν ήταν ένα ισραηλινό χτύπημα, αλλά μάλλον μια λανθασμένη εκτόξευση πυραύλων της Ισλαμικής Τζιχάντ που έπληξε το νοσοκομείο. Μην με πιστεύετε, μην πιστεύετε τον εκπρόσωπο του IDF – απλά παρακολουθήστε προσεκτικά τα πλάνα του Al Jazeera. ΤΟ ΙΣΡΑΉΛ ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΎΕΙ ΑΜΆΧΟΥΣ – ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΠΆΡΤΕ ΌΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΈΝΑ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΆΖΕΤΕ. Γιατί όμως δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι εκείνοι που μας καταδίκασαν έντονα από χθες δεν ανακαλούν τις καταδίκες τους; Το ίδιο το Al Jazeera, που κατέγραψε τυχαία το γεγονός, δεν έχει αλλάξει τη χθεσινή καταδίκη του Ισραήλ στην ιστοσελίδα του. Και μια επιφυλακτική υποσημείωση από έναν μη ειδικό – η έκρηξη που ακολούθησε το χτύπημα του νοσοκομείου από την εκτόξευση του πυραύλου Τζιχάντ ήταν πολύ δυνατή για να είναι αποτέλεσμα μόνο του πυραύλου. Αν έχω δίκιο, δεν θα είναι η πρώτη φορά που πυρομαχικά και εκρηκτικά κρύβονται κάτω από νοσοκομεία της Γάζας, σχολεία της UNRWA, τζαμιά. Αυτό απλά για τα πρακτικά. 18 Οκτωβρίου, 18:00
Νωρίτερα σήμερα, ο θάνατος του Oded Barzilai ανακοινώθηκε μέσω των μεσων ενημερωσης της περιφερειακής αρχής Ramat haNegev. Ο Oded γεννήθηκε το 1930 στο κιμπούτς Kfar Giladi, στην Άνω Γαλιλαία. Σπούδασε σε γεωργικό γυμνάσιο, εντάχθηκε στην Palmach, την ελίτ μαχητική δύναμη της Haganah, του αντιστασιακού στρατού του Yishuv κατά την περίοδο της Βρετανικής Εντολής για την Παλαιστίνη. Πολέμησε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας (1948) και τραυματίστηκε. Μετά τον πόλεμο έγινε μέλος του κιμπούτς Revivim στο Negev, το οποίο ιδρύθηκε το 1943. Υπηρέτησε ως επικεφαλής της περιφερειακής αρχής και διευθυντής του τμήματος σχεδιασμού και δόμησης για πολλά χρόνια. Γνωρίζω τον Oded εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, και η γυναίκα μου και εγώ πήγαμε την κηδεία του στο νεκροταφείο του κιμπούτς Revivim μερικά χιλιόμετρα από το σπίτι μας. Ο Oded πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του σε ηλικία 93 ετών, έχοντας πλήρη διαύγεια μέχρι το τέλος. Η οικογένεια και οι φίλοι μίλησαν με αγάπη και πολύ σεβασμό για τον άνθρωπο, τη συμβολή του στην ανεξαρτησία του κράτους και την ανάπτυξη του Negev. Καθώς θάβαμε το Oded, στην άλλη πλευρά του φράχτη του νεκροταφείου, 104 προσωρινοί τάφοι σκάβονταν από εργάτες για 104 από τους σφραγισθέντες της 7ης Οκτωβρίου. Προσωρινοί επειδή οι κοινότητές τους έχουν καταστραφεί ολοσχερώς και όσοι από τους κατοίκους τους επέζησαν έχουν σπαρθεί στις άκρες της χώρας, μακριά από την πρώτη γραμμή του πολέμου. Μόλις ανοικοδομηθούν οι κοινότητες, τα σώματα θα μεταφερθούν εκεί.
Ο Moshe Dayan, υπουργός Άμυνας κατά τη διάρκεια του πολέμου του Yom Kippur, απευθύνθηκε στον λαό και μίλησε για «έναν πόλεμο με βαριές μέρες, βαρύ αίμα». 50 χρόνια αργότερα, για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε σε έναν τέτοιο πόλεμο – με βαριές μέρες, βαρύ αίμα. Οκτ.19, 2023
Είναι τρομακτικά ήσυχα σήμερα το πρωί. Κάπως συνηθίσαμε τους συναγερμούς και τα μαχητικά αεροσκάφη να ορμούν πάνω από τα κεφάλια μας. Μπορεί αυτή να είναι η ησυχία πριν από την καταιγίδα. Αλλά αυτό δεν επρόκειτο πραγματικά να διαρκέσει για πολύ. Πολλά ερωτήματα ξεπηδάνε συνέχεια. Για παράδειγμα, έχει σημασία πραγματικά για τους ανθρώπους στο εξωτερικό ότι το χτύπημα στο νοσοκομείο της Γάζας, για το οποίο αρχικά κατηγορήθηκε το Ισραήλ, ήταν πράγματι λάθος της Τζιχάντ; Κοιτάζοντας τις αναρτήσεις σήμερα το πρωί, τους τίτλους των εφημερίδων και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πιθανότατα δεν έχει καμιά σημασία ή ενδιαφέρον. Ή, ενδιαφέρεται κανείς για το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν στόχευσε ή χτύπησε το νοσοκομείο Al-Ahali, αλλά η Χαμάς και η Τζιχάντ έχουν στοχεύσει το νοσοκομείο Barzilai στην Ασκελόν, το οποίο πλήχθηκε από ρουκέτες τέσσερεις φορές. Ένα άλλο θέμα που εξακολουθεί να με απασχολεί σχετίζεται με τον εκτοπισμό αμάχων. Η ώθηση του Ισραήλ προς τα νότια των Παλαιστινίων από τη βόρεια λωρίδα της Γάζας έχει χαρακτηριστεί από πολλούς έγκλημα πολέμου, παρά το γεγονός ότι γίνεται για να τους προστατεύσει από την επικείμενη επίθεση, τουλάχιστον εν μέρει. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι κανείς στο εξωτερικό γνωρίζει πραγματικά ή νοιάζεται για τις εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινούς που έχουν γίνει πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα - εσωτερικά εκτοπισμένοι ή IDP - επειδή οι κοινότητές τους έχουν καεί ολοσχερώς ή βρίσκονται υπό συνεχείς πυραυλικές επιθέσεις. Τα κιμπούτς γύρω από τα σύνορα της Γάζας έχουν εκκενωθεί, αφήνοντας πίσω μόνο μικρές εθελοντικές ομάδες ασφαλείας από τους κατοίκους. Πόλεις κοντά στη Γάζα, όπως η Σντερότ, έχουν εκκενωθεί για να αποφευχθούν περιττές απώλειες στις καθημερινές πυραυλικές επιθέσεις. Η Ασκελόν και η Ασντόντ, ακόμη και πόλεις γύρω από το Τελ Αβίβ μοιάζουν με πόλεις-φαντάσματα, με δεκάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους να έχουν μεταφερθεί – ή να έχουν καταφύγει – σε ξενοδοχεία στη Νεκρή Θάλασσα και το Εϊλάτ, ενώ άλλοι επέλεξαν να πετάξουν στο εξωτερικό και να περιμένουν εκεί να τελειώσει ο πόλεμος. Αυτός ο πόλεμος, όπως και όλοι οι προηγούμενοι, δεν αφορά τα γεγονότα. Πρόκειται για αφηγήσεις - narratives. Οι Παλαιστίνιοι παίζουν αυτό το χαρτί εδώ και τόσα χρόνια και έχουν μεγάλη επιτυχία. Αυτή, λοιπόν, είναι η αφήγησή μου – το προσωπικό μου narrative - την οποία, όμως, προσπαθώ να κρατήσω όσο πιο ακριβή μπορώ στα γεγονότα.
Να λοιπόν ένα γεγονός: στην παραπάνω φωτογραφία είναι το ποδήλατο της κόρης μου που είχε δέσει έξω από το κτίριο στο οποίο ζούσε μέχρι να μετακομίσει σε διαφορετικό μέρος της πόλης. Αυτό είναι το κέντρο του Τελ Αβίβ, το κομμάτι της πόλης που τις νορμάλ μέρες σφύζει από ντόπιους και τουρίστες, μπαρ και παμπ και εστιατόρια, μουσική και κίνηση. Το ποδήλατο έχει καταστραφεί εντελώς από την έκρηξη του πυραύλου που έπεσε στο κτίριο. Ρωσική ρουλέτα, κανείς; Οκτ.20, 2023
Δύο εβδομάδες από εκείνη την καταραμένη ημέρα αυτής της φρικτής σφαγής. Όλο αυτό το διάστημα, ενώ είμαστε όλοι βυθισμένοι σε αυτό που συνέβη και συμβαίνει στο νότο, η Χεζμπολάχ προσπαθεί να θερμάνει τα βόρεια σύνορα, προσπαθεί να διεισδύσει στα σύνορα στο Ισραήλ, εκτοξεύοντας καθημερινά RPG εναντίον στρατιωτικών και πολιτικών στόχων, τραυματίζοντας στρατιώτες και πολίτες. Σήμερα το πρωί ένας ένοπλος τρομοκράτης πυροβόλησε έναν στρατιώτη που φρουρούσε την είσοδο του Moshav Margaliot, ενός αγροτικού οικισμού στην Άνω Γαλιλαία. Παράλληλα, το Υπουργείο Άμυνας και ο IDF διέταξαν την πλήρη εκκένωση της Kiryat Shmona, μιας πόλης σχεδόν 23.000 κατοίκων. Πριν από μερικές ημέρες άκουσα στο ραδιόφωνο τον Prosper Azran, πρώην δήμαρχο του Kiryat Shmona, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση εκκένωσης των οικισμών κοντά στα σύνορα του Λιβάνου, τα οποία βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο της Χεζμπολάχ. Είπε: «Είμαι 70 ετών, αλλά υπηρέτησα στο στρατό και μπορώ να χειριστώ ένα όπλο. Δώστε στους κατοίκους όπλα και αφήστε μας να υπερασπιστούμε τις πόλεις και τα χωριά μας, και αφήστε το στρατό να μεταφέρει αυτόν τον πόλεμο πίσω σε εχθρικό έδαφος!» Αυτό ήταν το ισραηλινό δόγμα σε όλη την ιστορία του κράτους. Το Ισραήλ δεν έχει στρατηγικό βάθος, είναι μια μικρή και πολύ στενή χώρα. Ο Prosper Azran το γνωρίζει πολύ καλά. Η πόλη του ήταν κάτω από καθημερινούς σφοδρούς βομβαρδισμούς ρουκετών Katyusha μέχρι τον πρώτο πόλεμο του Λιβάνου το 1982. Τον γνώρισα εκείνη την εποχή, όταν εργαζόμουν στο χωροτακτικο σχέδιο ανάπτυξης της πόλης. Ήταν ο ιθαγενής ηγέτης της πόλης, νοιαζόταν για την πόλη του και τους κατοίκους της, έκανε ό,τι μπορούσε για να επιβραδύνει και ακόμη και να σταματήσει την εγκατάλειψη της πόλης από τους κατοίκους της που δεν μπορούσαν ν’ αντέξουν άλλο το καθημερινό μπαράζ από τον Λίβανο. Είναι ένας έξυπνος και σοβαρός άνθρωπος. Κι εννοεί αυτό που λέει. Χθες οι Χούθι στην Υεμένη εκτόξευσαν δεκαεννέα (19) πυραύλους προς το Ισραήλ, οι οποίοι αναχαιτίστηκαν από ένα από τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ. Χούτι, Χεζμπολάχ, Χαμάς – και οι τρεις πληρεξούσιοι υπεργολάβοι του Ιράν. Παράλληλα με όλα αυτά – και τις επιθέσεις με πυραύλους και ρουκέτες από τη Γάζα, οι οποίες συνεχίζονται καθώς γράφω αυτές τις γραμμές στις 21:00 – ταξιδέψαμε στο κέντρο της χώρας για να συνοδεύσουμε την κόρη μας σε μια ιδιαίτερα σοβαρή οδοντιατρική επέμβαση, η οποία ήταν επιτυχής, και επισκεφθήκαμε τον εγγονό μας σε μια πόλη μεταξύ του Τελ Αβίβ και της κοινότητάς μας. Όταν βάλαμε τη διεύθυνση του γιου μας στο WAZE, η παρακάτω εικόνα εμφανίστηκε στην οθόνη του κινητού: «Οδηγήστε προσεκτικά - ταξιδεύετε σε μια επικίνδυνη περιοχή. Λάβετε όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας». Έγραψα χθες για τους εσωτερικά εκτοπισμένους, σήμερα ο ισραηλινός στρατό να εκκενώνει το Kiryat Shmona και άλλες συνοριακές κοινότητες στο βορρά, ενώ κατά τη διάρκεια του πρόσφατου σφοδρού μπαράζ στο Sderot στο νότο, ο δήμαρχος ζήτησε από το υπόλοιπο 25% των κατοίκων που εξακολουθούν να βρίσκονται στην πόλη να φύγουν σε μία από τις ασφαλείς περιοχές όπου έχει οργανωθεί στέγαση για αυτούς από την κυβέρνηση. Έγραψα χθες για τους εσωτερικά εκτοπισμένους, σήμερα ο ισραηλινός στρατός εκκενώνει το Kiryat Shmona και άλλες συνοριακές κοινότητες στο βορρά, ενώ κατά τη διάρκεια του πρόσφατου σφοδρού μπαράζ στο Sderot στο νότο, ο δήμαρχος ζήτησε από το υπόλοιπο 25% των κατοίκων που εξακολουθούν να βρίσκονται στην πόλη να φύγουν σε μία από τις ασφαλείς περιοχές όπου έχει οργανωθεί στέγαση για αυτούς από την κυβέρνηση.
Όλη η χώρα - πρώτη γραμμή. Όλοι οι πολίτες - στρατός. Οκτ.21, 2023
Πριν από δύο εβδομάδες συνέβη κάτι που άλλαξε όλους μας, τη Μέση Ανατολή, ίσως και τον κόσμο. Καθώς περνούν οι μέρες, ο αριθμός των δολοφονημένων, των απαχθέντων και των ομήρων στη Γάζα, των αγνοουμένων συνεχίζει να αυξάνεται. Σε ένα θεωρητικά ανθρωπιστικό βήμα, η Χαμάς απελευθέρωσε χθες μια μάνα και μια κόρη με αμερικανική υπηκοότητα. «Θεωρητικά» επειδή αυτό ήταν το τίμημα που συμφώνησαν να πληρώσουν για την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας. «Θεωρητικά» επειδή αυτή ήταν μια συμφωνία που μεσολάβησαν οι ΗΠΑ και το Κατάρ. «Θεωρητικά» επειδή εξακολουθούν να κρατούν πάνω από 200 ομήρους, μερικοί από αυτούς με διπλή υπηκοότητα (πάνω από 30 χώρες), αλλά πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, με μόνο ισραηλινή υπηκοότητα και καμία ξένη χώρα να μιλήσει εξ ονόματός τους. Χθες το βράδυ ένα τεράστιο τραπέζι στήθηκε δίπλα στο Μουσείο του Τελ Αβίβ. Ήταν το δείπνο του Σαμπάτ για τους ομήρους των οποίων οι οικογένειες έκαναν εκεί μια προσευχή του Σαμπάτ. Οι εφημερίδες του Παρασκευοσάββατου είναι γεμάτες με φωτογραφίες και ονόματα δολοφονημένων, ομήρων, στρατιωτών και αστυνομικών που σταμάτησαν την εισβολή και το μακελειό με τα σώματά τους – και πολλοί από αυτούς πλήρωσαν τον ηρωισμό τους με τη ζωή τους. Κάθε ένας από αυτούς που δολοφονήθηκαν ή σκοτώθηκαν στη δράση είναι ένας ολόκληρος κόσμος που χάθηκε. Διαβάζουμε τα ονόματα και τις ηλικίες τους και βλέπουμε τις φωτογραφίες τους – και θα προσπαθήσουμε να τους θυμηθούμε όλους.
Θα αναφέρω μόνο δύο – έναν πατέρα και την κόρη του, τον Arik Peretz και τη 16χρονη Ruth, ένα κορίτσι με ειδικές ανάγκες. Αγαπούσε τη μουσική, οπότε ο πατέρας της την πήγε σε αυτό το μουσικό φεστιβάλ. Η τελευταία τους φωτογραφία εμφανίζεται σε ένα από τα κλιπ που δείχνουν τους ανθρώπους να τρέχουν για να σωθούν. Ο Arik φαίνεται να τρέχει με την κόρη του στην αγκαλιά του. Τα πτώματά τους βρέθηκαν πριν από λίγες ημέρες σε ένα ρυάκι όπου δολοφονήθηκαν. Δίπλα στο νεκροταφείο του κιμπούτς Revivim, οι 104 προσωρινοί τάφοι που σκάφτηκαν την περασμένη εβδομάδα δέχονται τις σορούς εκείνων που δολοφονήθηκαν σε κοντινές κοινότητες. Μια ολόκληρη οικογένεια, γονείς και παιδιά, θάφτηκαν εκεί την Πέμπτη. Μια άλλη ολόκληρη οικογένεια θα ταφεί την Κυριακή.
Προσπαθώ να κρατώ την ψυχραιμία μου καθώς διαβάζω στο Facebook και σε άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις αντιδράσεις και τις δηλώσεις των αυτόκλητων επαναστατών της πολυθρόνας και των υποστηρικτών των απελευθερωτικών κινημάτων (είναι η Χαμάς ένα από αυτά; Άραγε και η ISIS;) που μας καταδικάζουν για τις πράξεις μας. Τα απεχθή μηνύματα και τα λόγια τους εκθέτουν μόνο το βαθύ αντι-ισραηλινό συναίσθημα, για να μην μιλήσουμε για τον βαθιά ριζωμένο αντισημιτισμό. Στα Αγγλικά υπάρχει μια ιδιαίτερα ταιριαστή έκφραση γι’ αυτούς – they come out of the woodwork – που στα Ελληνικά ίσως θα μεταφράζαμε σαν «βγαίνουν απ’ τις τρύπες τους». Ένας φίλος δημοσίευσε την ελληνική έκδοση αυτής της σελίδας στο Facebook. Διαγράφηκε για παραβίαση των κανόνων του ιστότοπου. Τι θα λέγατε λοιπόν για καρικατούρες αιμοδιψών ισραηλινών στρατιωτών με αιματοβαμμένα χέρια και περιβραχιόνια με σβάστικα; Αυτό δεν παραβιάζει τους κανόνες του Facebook; Και επειδή έχω υποσχεθεί να προσπαθήσω να παρουσιάζω δεδομένα όσο πιο ακριβώς μπορώ, πρέπει να ανακαλέσω αυτά που έγραψα για τη μαζική έκρηξη στο νοσοκομείο στη Γάζα. Αυτό που την προκάλεσε δεν ήταν εκρηκτικά που νόμιζα ότι κρύφτηκαν εκεί από τη Χαμάς, αλλά η μεγάλη ποσότητα καυσίμων του πυραύλου που έπεσε εκεί δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του. Παρεμπιπτόντως, ο αριθμός των νεκρών – για του οποίους ευθύνεται η Τζιχαντ - δεν είναι 500, ούτε 200, ούτε καν 100, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για την Παλαιστινιακή προπαγάνδα, καθώς και για τους δημοσιογράφους που βιάστηκαν να δημοσιεύσουν λάθη γι’ άλλη μια φορά. Οκτ.22, 2023
Ο πόλεμος συνεχίζεται – σε χαμηλότερο επίπεδο, αλλά οι συναγερμοί συνεχίζουν να ηχούν κάθε τόσο, οι ρουκέτες και οι πύραυλοι πέφτουν, τα αεροπλάνα απογειώνονται για να βομβαρδίσουν, η Χεζμπολάχ εργάζεται σκληρά για να φανεί ότι κάνει κάτι σημαντικό στο βορρά χωρίς να διακινδυνεύσει να φτάσει στο σημείο που το Ισραήλ θα πρέπει να απαντήσει – και όλοι ξέρουν ότι αν το Ισραήλ προκληθεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εκεί, ο Λίβανος δεν θα είναι ποτέ ξανά αυτό που είναι σήμερα. Πρέπει να ενημερώσω τα στοιχεία. Τα πτώματα εκείνων που σφαγιάστηκαν στις 7 Οκτωβρίου εξακολουθούν να βρίσκονται σε ρυάκια, κάτω από θάμνους, στην έρημο, σε καμένα σπίτια. Πολλοί είναι ακόμα άγνωστοι – αυτοί που κάηκαν, αυτοί που κακοποιήθηκαν από τους απάνθρωπους δολοφόνους της Χαμάς. Αυτά είναι τα σημερινά στοιχεία (22 Οκτωβρίου): Όμηροι που απήχθησαν στη Γάζα: 212 Αγνοούμενοι: 100-200 Ισραηλινοί πρόσφυγες (IDP): ~150.000 Μόλις επέστρεψα από το κιμπούτς Revivim. Εκατοντάδες αυτοκίνητα γεμίζουν μια τεράστια περιοχή στην έρημο. Το έδαφος της ερήμου έχει ήδη αλεθει τόσο πολύ από τα αυτοκίνητα εκείνων που έρχονται στις συνεχείς κηδείες, που έχει γίνει λεπτή σκόνη που ανεβαίνει με κάθε αυτοκίνητο που κινείται πάνω της, με κάθε βήμα. Eπέστρεψα από την κηδεία της οικογένειας Even. Ήταν μελη του κιμπούτς Be'eri. Η Rinat, η μητέρα, ήταν φοιτήτρια προχωρημένων σπουδών στη σχολή ιατρικών επιστημών του πανεπιστημίου μας - BGU. Ο άντρας της, Χεν, περιγράφτηκε ως αγρότης με τραχιά χέρια και μαλακή καρδιά. Τα δύο αγόρια τους, ο Alon και ο Ido, δολοφονήθηκαν μαζί τους. Δύο μικρότερα παιδιά σώθηκαν. Η οικογένεια ζήτησε από δημοσιογράφους να μη παραβρεθούν κατά τη διάρκεια της ταφής. Τα λόγια αυτών που μίλησαν καλύφθηκαν από τους λυγμούς των δύο μικρότερων αγοριών, των συμμαθητών των μεγαλύτερων, των οικογενειών και των φίλων και συναδέλφων.
Καθώς ξεκινούσε η κηδεία της οικογένειας, ο μουεζίνης από την κοντινή κοινότητα Βεδουίνων Bir Hadaj καλούσε τους μουσουλμάνους σε μεσημεριανές προσευχές. Οι Βεδουίνοι του Bir Hadaj συμμετείχαν ενεργά στην εξόντωση των δολοφόνων της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Τους κυνήγησαν επειδή οι τρομοκράτες σκότωσαν μερικές από τις γυναίκες τους που εργάζονταν στα χωράφια εκείνο το πρωί και επειδή ήξεραν ότι για τους τρομοκράτες δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Εβραίων, Βεδουίνων ή άλλων Ισραηλινών. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ισραηλινός στρατός σήμερα δεν είναι ένας στρατός Εβραίων, αλλά o Ισραηλινός στρατός Εβραίων, Δρούζων, Βεδουίνων, Χριστιανών, Μουσουλμάνων και Κιρκάσιων Ισραηλινών που αισθάνονται υπερήφανοι και δημοσιεύουν τις φωτογραφίες τους με πλήρη εξοπλισμό μάχης πηγαίνοντας για να προστατεύσουν τις οικογένειες και τα σπίτια τους από έναν λυσσαλέο ανθρωποκτόνο εχθρό. Οι προσωρινοί τάφοι που σκάφτηκαν δίπλα στο νεκροταφείο του κιμπούτς Revivim γεμίζουν. Δίπλα στους τέσσερις νέους τάφους της οικογένειας Even υπάρχουν μερικοί ακόμη από τις κηδείες της περασμένης εβδομάδας. Άλλοι δύο τάφοι γέμισαν καθώς τελείωσε η ταφή και ξεκίνησε η επόμενη κηδεία. Οι αγρότες του κιμπούτς Revivim έχουν αναλάβει το καθήκον να θάψουν τους νεκρούς συντρόφους από τα κιμπούτς που καταστράφηκαν. Οι Εβραίοι θάβουν τους νεκρούς σε σάβανα, αλλά οι ταφές που παρακολουθούμε είναι σε φέρετρα – ταφές όχι απλώς νεκρών, αλλά σκοτωμένων, σφαγιασμένων, δολοφονημένων, καμένων. Οκτ.23, 2023
Ήμουν ήδη ξύπνιος όταν άκουσα τον μουεζίνη μιας από τις κοντινές κοινότητες Βεδουίνων να καλεί τους πιστούς μουσουλμάνους να προσευχηθούν την πρωινή προσευχή. Αναρωτιέμαι αν τα ηχεία είναι πιο δυνατά από πριν, ή αν ξυπνάω νωρίτερα από ό, τι συνήθιζα ή, ίσως, αν τα νεύρα είναι πιο εκτεθειμένα, πιο ευαίσθητα. Νόμιζα ότι θα μπορούσε να είναι μια μέρα πιο ήσυχη από τις προηγούμενες, αλλά στις πρωινές ειδήσεις μίλησαν για έναν στρατιώτη που σκοτώθηκε από μια αντιαρματική ρουκέτα που εκτοξεύτηκε από τη Γάζα στη ομάδα του, καθώς αυτός και οι άλλοι στρατιώτες έψαχναν για ίχνη των πολιτών μας που κρατούνται όμηροι. Ο κόσμος ενός νέου κόπηκε. Άλλοι τρεις νεαροί στρατιώτες τραυματίστηκαν. Βάρδια φρούρησης στην είσοδο του οικισμού μας. Ένας από ‘μας αστειεύτηκε λέγοντας ότι πρέπει να είναι μέρος των διαταγών ασφαλείας να υπάρχει ένας καθηγητής ή τουλάχιστον ένας με διδακτορικό σε κάθε βάρδια. Η πρόεδρος του τμήματός μας προσπαθεί να κρατήσει τα πράγματα όπως συνήθως - business-as-usual – έχοντας εβδομαδιαίες συνεδριάσεις του τμήματος στο ZOOM. Τη στιγμή που ξεκίνησε η συνάντηση, ο συναγερμός ήχησε σε αρκετές από τις κοινότητες όπου βρισκόταν πολλοί από τους καθηγητές και το προσωπικό του τμήματος , συμπεριλαμβανομένης της κύριας πανεπιστημιούπολης του BGU στην Μπεέρ Σσέβα. Επιστρέψαμε στο business-as-usual 10 λεπτά αργότερα. Έχω μια ρητορική ερώτηση: πόσοι πρυτάνεις και πρόεδροι πανεπιστημίων υπάρχουν που παρακολουθούν καθημερινά τις ταφές των θυμάτων του πανεπιστημίου τους; Επειδή γνωρίζω δύο - τον πρύτανη και τον πρόεδρο του BGU που βλέπω κάθε φορά που παραυρίσκομαι σε μία από τις ταφές. Είναι εκεί, καταθέτουν στεφάνι, σκύβουν ταπεινά και φεύγουν. Χωρίς ομιλίες. Κι εγώ σκύβω ταπεινά σε αυτούς. Οκτ.24, 2023
Άλλη μια μέρα σε αυτόν τον πόλεμο. Φαινομενικά σχετικά ήσυχο. Πρωινό τζόγκινγκ στην ομίχλη στην έρημο. Τζόγκινγκ οπλισμένος – δεν είμαι πολύ γέρος για αυτά τα χαζά; Συνέντευξη σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Κοζάνης. Ευγενικοί νέοι που προσπαθούν να πουν μια ιστορία που δεν μπορούν να καταλάβουν. Δύο ηλικιωμένες γυναίκες όμηροι απελευθερώνονται. Μία από αυτές και ο άντρας της – ακόμα στα χέρια της Χαμάς – εδώ και χρόνια προσφέρονται εθελοντικά να μεταφέρουν σε ισραηλινά νοσοκομεία κατοίκους της Γάζας που χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Περιγράφει την αιχμαλωσία της ως κόλαση, αλλά στη συνέχεια λέει ότι είχε καθημερινή ιατρική φροντίδα. Φυσικά και θα το έλεγε – ο άντρας της είναι ακόμα εκεί, σε μια από τις σήραγγες της Γάζας, στα χέρια των δολοφόνων της Χαμάς. Μια ιπτάμενη απόπειρα εισβολής στο βορρά. Μια απόπειρα εισβολής από τη θάλασσα στο νότο. Και οι δύο εντοπίστηκαν εγκαίρως, και οι δύο φροντίστηκαν εγκαίρως. Το WhatsApp της Ισραηλινής Ένωσης Αρχιτεκτόνων έστειλε ανακοίνωση για την ταφή αύριο του γιου ενός συναδέλφου που δολοφονήθηκε στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. Συναγερμοί σε όλη τη χώρα. Ένας πύραυλος χτυπά απευθείας ένα σπίτι. Βρέθηκε ένα κινητό τηλέφωνο. Η τελευταία κλήση εντοπίστηκε. Ένας δολοφόνος της Χαμάς τηλεφωνεί στους γονείς του στη Γάζα και λέει ότι αυτό είναι το τηλέφωνο της Εβραίας που μόλις σκότωσε. Όχι μόνο εκείνη – δέκα Εβραίους! Λέει ότι τα χέρια του στάζουν με το αίμα τους. Ο πατέρας του εύχεται ο Αλλάχ να τον προστατεύσει και να τον φέρει σπίτι. Η μητέρα του μπαίνει στη συζήτηση. Του εύχεται επίσης ο Αλλάχ να τον προστατεύσει. Περήφανοι γονείς ενός επιτυχημένου γιου. Είστε γονιοί; Έτσι μεγαλώσατε το παιδί σας; Οι Εβραίοι δεν καθαγιάζουν τη shahada – τους μάρτυρες ή το μαρτύριο. Οι Εβραίοι αγιάζουν τη ζωή. Όταν σηκώνουμε τα ποτήρια μας πίνουμε στη ζωή – lehayim! Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν «μάρτυρες». Θέλουμε να σπουδάσουν και να πετύχουν και να γίνουν γιατροί και μηχανικοί και αγρότες και οικοδόμοι και εφευρέτες. Nα φτειάξουν μια οικογένεια και να κάνουν παιδιά και να ζήσουν ειρηνικά σε αυτό το εγκαταλελειμμένο από τον θεό κομμάτι γης, που δεν έχει καν αρκετό πόσιμο νερό. Πάνω από το 70% του νερού μας είναι αφαλατωμένο νερό της Μεσογείου. Τρέχα γύρευε - Ισραήλ, το Έθνος Σταρτ Απ. Πώς μπορεί να υπάρξει διάλογος μεταξύ δύο τόσο διαφορετικών πολιτισμών; Οκτ.25, 2023
Το Ισραήλ είναι μια μικρή χώρα – τόσο σε έκταση όσο και σε πληθυσμό. Και όσο μεγάλο κι αν είναι το νότιο τμήμα της χώρας – το 65% της έκτασης της χώρας εντός των συνόρων του 1948 (που συνήθως ονομάζονται λανθασμένα σύνορα του 1967), είναι αραιοκατοικημένο και οι κοινωνικοί και επαγγελματικοί κύκλοι τέμνονται και αλληλεπικαλύπτονται. Σήμερα θάψαμε τον Nir στο νεκροταφείο του Omer, μια κοινότητα κοντά στην Beer Sheva. Ο Nir ήθελε άλλες 25 ημέρες για να γίνει 30. Αυτός και η φίλη του, η μέλλουσα σύζυγός του, είχαν μόλις βρει ένα νέο διαμέρισμα στο Τελ Αβίβ και επρόκειτο να μετακομίσουν εκεί. Στις 7 Οκτωβρίου παρευρέθηκαν στο πρώτο τους ρέιβ πάρτι που έμελλε να είναι το τελευταίο τους. Αυτός και η σύζυγός του σφαγιάστηκαν από τους δολοφόνους της Χαμάς. Αυτή θάφτηκε στο βορρά, όπου ζουν οι γονείς της. Αυτός θάφτηκε στο νότο, όπου ζουν οι γονείς του. Δεν γνώριζα τον Nir, αλλά γνωρίζω τον πατέρα του πάνω από 35 χρόνια, από τότε που ίδρυσα το Negev Design and Construction Workshop το 1988. Για χρόνια ο πατέρας του Nir ήταν αναπληρωτής διευθυντής και στη συνέχεια διευθυντής της περιφερειακής επιτροπής σχεδιασμού χωροταξίας και πολεοδομίας του Υπουργείο Εσωτερικών, Νότια Περιφέρεια. Οι δρόμοι μας διασταυρώνονταν συνέχεια και τον γνώρισα ως έναν πολύ ήσυχο και ευγενικό επαγγελματία. Η μητέρα του Nir ήταν καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο BGU. Μία από τις αδελφές του είναι επίσης στο BGU. Έτσι, οι παρευρισκόμενοι στην κηδεία προέρχονταν από όλες αυτές τις ομάδες – αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι, καθηγητές και προσωπικό πανεπιστημίουν, άνθρωποι από υπουργεία και ιδρύματα και ΜΚΟ. Και, φυσικά, υπήρχαν η οικογένεια και οι φίλοι του Nir, όλοι διαλυμένοι. Και ήταν ο Ιλάν. Μόλις σηκώθηκε από την Shivah της κόρης του – τις επτά ημέρες που οι Εβραίοι θρηνούν τους νεκρούς τους καθισμένοι στο πάτωμα – και ήρθε σε αυτή την κηδεία. Και ήταν εκεί ο πρόεδρος του πανεπιστημίου. Συνεχίζουμε να συναντιόμαστε σε αυτές τις ταφές - συνάδελφοι, φίλοι, γνωστοί - και όσο περισσότερο συναντιόμαστε τόσο λιγότερα έχουμε να πούμε ο ένας στον άλλο. Μόνο η θλίψη γίνεται βαθύτερη, ο θυμός μεγαλύτερος, τα μάτια πιο στεγνά. Σε έναν από τους δολοφόνους βρέθηκε ένα κομμάτι χαρτί που ενθάρρυνε τον ίδιο και τους συνεργάτες του να πολεμήσουν αυτόν τον ιερό πόλεμο κόβοντας κεφάλια, ξεσκίζοντας τις καρδιές και τα συκώτια των θυμάτων τους. Και αναρωτιέμαι πώς ένας από τους φοιτητές μου, ένας νέος Άραβας από τα βόρεια του Ισραήλ, το βρήκε λογικό να δημοσιεύσει την προπαγάνδα τέτοιων ειδεχθών δολοφόνων. Η κράτησή του δημοσιοποιήθηκε χθες και χτύπησε το τμήμα μας σαν χαστούκι στο πρόσωπο. Έψαξα τις φωτογραφίες που τραβήξαμε κατά τη διάρκεια των τελικών παρουσιάσεων εργασιών στο τέλος του ακαδημαϊκού έτους και είναι εκεί, χαμογελαστός, με το χέρι του στον ώμο μου. Πως συνεχίζουμε, λοιπόν, από ‘δώ; Οκτ.27, 2023
Χθες ταξιδέψαμε βόρεια, στο κέντρο της χώρας. Ο γιος μας που είναι στο στρατό πήρε μια μέρα άδεια για να είναι με την έγκυο γυναίκα του που είχε ιατρικές εξετάσεις. Παράλληλα επισκεφθήκαμε τον άλλο γιο και τον εγγονό μας, και πήραμε την κόρη μας από το γκαράζ όπου άφησε το αυτοκίνητό της για σέρβις. Ήπιαμε καφέ και φάγαμε cremeschnitte, καθώς η εφαρμογή συναγερμών συνέχισε να βουίζει και τα χτυπήματα του Σιδηρού Θόλου εξερράγησαν στον ουρανό κοντά μας και ακουγόταν καθαρά. Τα παιδιά μας έλεγαν μισοαστειευόμενα - αλλά μισοσοβαρά - "ίσως πρέπει να ξεκινήστε πριν από βομβαρδισμό των επτά ή των εννιά". Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, όταν οι άνθρωποι συναντιούνται, δεν ρωτάνε απλά "λοιπόν, πώς είστε;" Υπάρχει πάντα ένα δεύτερο επίπεδο νοήματος: εσείς και οι δικοί σας είστε καλά και ασφαλείς; Γνωρίζατε κανέναν από "εκεί" - όπου έγινε η σφαγή; Και η επόμενη ερώτηση είναι "πού είναι τα παιδιά;" Όλοι έχουμε παιδιά που έχουν κληθεί και βρίσκονται είτε στο νότο είτε στο βορρά, σε ειδικές επιχειρήσεις ή περιμένουν να ξεκινήσει η χερσαία επιχείρηση. Παιδιά, αδελφοί και αδελφές, σύζυγοι, γείτονες, φίλοι. Πριν από την ανατολή του ηλίου είχα βάρδια φρουράς με τον Βεδουίνο φύλακα της κοινότητάς μας και μια νεαρή κοπέλα στρατιώτη με πλήρη εξοπλισμό μάχης που αποφοίτησε από το γυμνάσιο καλών τεχνών Thelma Yellin. Αυτό είναι ένα τυχαίο στιγμιότυπο αυτής της χώρας. «Κράτος απαρτχάιντ» - ένας Εβραίος και ένας Μουσουλμάνος στρατιώτης του IDF δίπλα-δίπλα στην πρωινή προσευχή. Λένε ότι τα χωριά των Δρούζων στο βουνό Carmel και στη Γαλιλαία είναι άδεια από νέους άνδρες, σχεδόν όλοι τους στο στρατό, έχοντας κληθεί από τις μονάδες τους.
Οκτ.28, 2023
Χθες το βράδυ ξεκίνησε η χερσαία επιχείρηση. Όλη την ημέρα αεροπλάνα πετούσαν πάνω, συναγερμοί ηχούσαν σε όλη τη χώρα και το βράδυ, πύραυλοι που εκτοξεύτηκαν από τη Χαμάς έπεσαν σε μια μεγάλη περιοχή κοινοτήτων Βεδουίνων. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με μια από τις Βεδουίνες φοιτήτριές μου, αλλά χωρίς επιτυχία. Ο πρωθυπουργός Νετανιάου, ο υπουργός Άμυνας Γκάλαντ και ο Γκαντζ, ένας από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης που εντάχθηκαν στο πολεμικό υπουργικό συμβούλιο, πρώην αρχηγός του επιτελείου και πρώην υπουργός Άμυνας, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε συνέντευξη Τύπου που περιελάμβανε ερωτήσεις και απαντήσεις. Τίποτα σημαντικό δεν ειπώθηκε εκτός από συνθήματα. Το μεσημέρι πήγαμε στους γείτονές μας για έναν καφέ. Τίποτα άλλο εκτός από τον πόλεμο δεν συζητήθηκε. Και η μόνιμη ερώτηση - "... τα παιδιά?..." Οκτ.29, 2023
23 μέρες από την έναρξη αυτού του πολέμου, δεύτερη ή τρίτη μέρα από την εισβολή του IDF στη Γάζα – ανάλογα με το ποιος μετράει. Ο κόσμος φωνάζει «σφαγή», καθώς οι παλαιστινιακές υγειονομικές αρχές δημοσιεύουν αυξανόμενο αριθμό θυμάτων, ειδικά παιδιών. Δεν έπρεπε να εκπλαγούμε, δεν ήταν καθόλου απροσδόκητο. Ωστόσο, η σφοδρότητα των αντι-ισραηλινών διαδηλώσεων στο εξωτερικό, καθώς και αυτή των αντιεβραϊκών, καθαρά αντισημιτικών περιστατικών, έχουν πράγματι ξεπεράσει ακόμη και τα εξαιρετικά ελαστικά όρια της «αντισιωνιστικής, αντιαποικιοκρατικής» ρητορικής και πάθους. Εβραίοι φοιτητές στο κολέγιο Cooper Union στο κέντρο του Μανχάταν, κλειδώθηκαν στη βιβλιοθήκη του σχολείου τους για 20 λεπτά στις 25 Οκτωβρίου, καθώς φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές χτυπούσαν τις πόρτες και φώναζαν συνθήματα. Στις 12 Οκτωβρίου, το BBC ανέφερε ότι «τα αντισημιτικά περιστατικά «τετραπλασιάστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο» από την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ». Στη Γερμανία πολλά σπίτια Εβραίων σημαδεύτηκαν με ένα αστέρι του Δαβίδ ζωγραφισμένο στην πρόσοψη ή την πόρτα εισόδου τους. Είναι πάντα πολύ απογοητευτικό να ανακαλύπτουμε πόσο εύθραυστη είναι η φιλία των Ισραηλινών με τους μη Ισραηλινούς, πόσο λίγος χρόνος και προφανή ερεθίσματα χρειάζεται για τους φίλους μας στο εξωτερικό να περάσουν από την συμπάθια για την ατυχία μας (π.χ. τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου) στο τρελό μίσος για την αντίδρασή μας, αποκαλώντας το Ισραήλ ναζιστικό κράτος που σκοτώνει αθώους αμάχους. Είναι πάντα πολύ λυπηρό και αποθαρρυντικό να συνειδητοποιείς – για άλλη μια φορά – πόσο εύθραυστη είναι η ασφάλεια των Εβραίων στο εξωτερικό, πόσο λυσσαλέος είναι ο αντισημιτισμός που εξακολουθεί να είναι τόσο ευρέως διαδεδομένος, ισχυρός, αποδεκτός. Οι ανίεροι συνασπισμοί ισλαμιστών ή απλώς μουσουλμάνων, με ανθρώπους από την παραδοσιακή και άκρα αριστερά και ανθρώπους από την άκρα δεξιά, φαίνεται να έχουν μόνο έναν κοινό στόχο – την εξάλειψη του Ισραήλ, καθώς και των Εβραίων καθ’ οδόν. Δεν μάθαμε τίποτα και ξεχάσαμε τα πάντα! Υ.Γ. Ένας Ισραηλινός αξιωματικός τραυματίστηκε σοβαρά, ένας Ισραηλινός στρατιώτης τραυματίστηκε. Οκτ.31, 2023
25η μέρα στον μετρητή αυτού του πολέμου. Είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω αυτό το "μη-blog". Δεν κάνει καλό σε κανέναν, σίγουρα όχι σε μένα. Πρέπει να γυρίσω στην κανονική μου ρουτίνα και να βυθιστώ σε πράγματα που κάπως καταλαβαίνω, σίγουρα λίγο περισσότερο από ό, τι συνέβη και τι συμβαίνει και τι θα συμβεί γύρω από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. Αλλά χθες το απόγευμα, καθώς έβγαινα από το γραφείο μου, συνάντησα έναν νεότερο συνάδελφο. Τον πλησίασα για κουβεντα – ίσως επίσης να του γκρινιάσω για το σκυλί του που γάβγιζε έξω από το γραφείο την τελευταία ώρα. Τι γίνεται, ρώτησα, όλοι σας ασφαλείς και υγιείς; Έχω αυτόν τον φίλο που είναι στη Γάζα, μου απάντησε. Εννοείς ότι κλήθηκε από τη μονάδα του; ρώτησα. Όχι, απάντησε, ο φίλος μου και τα δύο παιδιά του είναι όμηροι στη Γάζα. Η γυναίκα του δολοφονήθηκε. Η φωνή του έσπασε, τα μάτια του γέμισαν δάκρυα, γύρισε το κεφάλι του και ανέκτησε γρήγορα την ψυχραιμία του. Δεν μπορούσα να πω τίποτα. Απλώς τον αγκάλιασα και του ευχήθηκα «καλά νέα» – κάτι που όλοι αρχίσαμε να κάνουμε και να λέμε αρκετές φορές την ημέρα – να αγκαλιάσουμε ανθρώπους και να ευχηθούμε να ακούσουν κάτι θετικό. Βγαίνοντας από την πανεπιστημιούπολη συνάντησα μια άλλη συνάδελφο, πρώην φοιτήτριά μου. Μιλήσαμε για την κατάσταση και τελικά τη ρώτησα πώς είναι ο άντρας της. Δεν είναι πολύ καλά, απάντησε. Ένας καλός φίλος του και ένα από τα παιδιά του φίλου έχουν απαχθεί από το κιμπούτς τους και κρατούνται όμηροι. Η απόσταση μεταξύ των δύο συναντήσεων ήταν 150 μέτρα, όχι περισσότερο. Η απόσταση μεταξύ των δύο κόσμων – αυτού που άφησα πίσω μου στο γραφείο κι αυτού που συνάντησα έξω – ήταν έτη φωτός – ή ήταν αυτά τα έτη σκότους; Ο πόλεμος στο Ισραήλ είναι προσωπική υπόθεση. Σήμερα το απόγευμα διακόσιες σαράντα άδειες καρέκλες τοποθετήθηκαν γύρω από τους τάφους του David Ben-Gurion, πρώτου πρωθυπουργού του Ισραήλ, και της γυναίκας του Paula. Κάθε μία από τις καρέκλες είχε πάνω της την εικόνα ενός από τους ομήρους, το όνομά τους, την ηλικία τους. Παρόντες ήταν γείτονες από την κοινότητά μας και το κοντινό κιμπούτς, μερικές από τις οικογένειες των ομήρων, και μερικοί από τους εκτοπισμένους που έχουν βρει καταφύγιο στη μικρή μας κοινότητα στη μέση της ερήμου. Δεν είχε ομιλίες, μόνο τη σπασμένη φωνή της μητέρας ενός απαχθέντος στρατιώτη που ζήτησε να μην ξεχάσουμε τον γιο της και τους άλλους ομήρους, και ενός εκπροσώπου των οικογενειών των ομήρων που ζήτησε να μην αφήσουμε να θεωρηθεί ότι αυτός ο πόλεμος έχει τελειώσει μέχρι να επιστρέψει και ο τελευταίος από τους ομήρους.
Πώς γίνεται ο αριθμός των ομήρων να εξακολουθεί να αυξάνεται, μπορεί να ρωτήσετε; Επειδή μεταξύ αυτών είναι ξένοι εργαζόμενοι - φροντιστές από τις Φιλιππίνες ή την Ινδία ή το Νεπάλ, αγρότες από την Ταϊλάνδη και αλλού - των οποίων οι ταυτότητες χρειάζονται χρόνο για να επαληθευτούν με τους οικοδεσπότες, τις οικογένειες και τα προξενεία τους. Μέσα από αυτό το βαθύ σκοτάδι ένα φως έλαμψε χθες το βράδυ όταν ανακοινώθηκε στις ειδήσεις ότι μια από τους ομήρους, ένα 19χρονο κορίτσι, η στρατιώτης Ori Megidish, απελευθερώθηκε από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) και τις ισραηλινές μονάδες πληροφοριών, οι οποίες κατάφεραν να την φέρουν πίσω μετά από μια πρόσωπο με πρόσωπο μάχη με τους απαγωγείς της βαθιά μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Ένα φως, πάνω από άλλα 240 περιμένουν να λάμψουν.
Νοεμ.1, 2023
Σήμερα ήμουν στο κεντρικό campus του πανεπιστημίου μας στην Beer Sheva. Έτσι είναι οι διάδρομοι και τα φουαγιέ μας – φωτογραφίες των δολοφονημένων, λίστες με τις κηδείες και τις ταφές. Ο πόλεμος συνεχίζεται σε όλα τα μέτωπα. Στο βορρά, η Χεζμπολάχ εκτοξεύει από το νότιο Λίβανο ρουκέτες και αντιαρματικούς πυραύλους σε κατοικημένες περιοχές και προσπαθεί να περάσει τρομοκρατικές ομάδες από τα σύνορα. Στο νότο, οι Χούθι από την Υεμένη συνεχίζουν να προσπαθούν να χτυπήσουν το Ισραήλ με βαλλιστικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία έχουν αναχαιτιστεί μέχρι στιγμής πριν εισέλθουν στο Ισραήλ.
Και στη Γάζα; Στη Γάζα ο ισραηλινός στρατός έχει σχεδόν ολοκληρώσει την περικύκλωση της πόλης της Γάζας και των δορυφορικών προσφυγικών στρατοπέδων της – αν θέλουμε να εμπιστευτούμε ξένες πηγές και πηγές της Χαμάς, δεδομένου ότι το Ισραήλ διατηρεί πλήρη σιωπή σχετικά με τις λεπτομέρειες της χερσαίας επιχείρησης του IDF. Αραβόφωνοι εθελοντές, πολλοί από τους οποίους έχουν υπηρετήσει σε μυστικές υπηρεσίες, τηλεφωνούν σε κάθε οικογένεια στη Γάζα λέγοντάς τους να μετακινηθούν νότια του Wadi Gaza. Αυτό θα σώσει τις ζωές τους και θα επιτρέψει στις χερσαίες δυνάμεις του IDF να επικεντρωθούν στον στόχο: να βρουν τους ομήρους που κρατούνται εκεί, την ηγεσία της Χαμάς και τους τρομοκράτες, καθώς και τις υπόγειες εγκαταστάσεις και τις κρύπτες όπλων τους. Εάν υπάρχουν άμαχοι μέσα και γύρω από τη Γάζα μετά από συνεχείς ισραηλινές προσπάθειες να τους πείσουν να φύγουν, είτε χρησιμοποιούνται από τη Χαμάς ως ανθρώπινες ασπίδες είτε είναι υποστηρικτές της Χαμάς που βλέπουν τους εαυτούς τους ως μέρος της τρομοκρατικής οργάνωσης και των στόχων της. Ωστόσο, όσο προσεκτικοί και επαγγελματίες και αποφασισμένοι κι αν είναι οι στρατιώτες μας, υπάρχουν απώλειες – 15 ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε δράση από την έναρξη της χερσαίας επιχείρησης το περασμένο Σάββατο. Ένας από αυτούς είναι ο 20χρονος Λοχίας Roy Saragosti από το αγρόκτημα Nahal haRoah κοντά στην κοινότητά μας, απόφοιτος του περιβαλλοντικού γυμνασίου μας και μαθητής της γυναίκας μου. Κι έτσι δεν μπορώ παρά να συνεχίσω να γράφω – ο πόλεμος στο Ισραήλ είναι ένα προσωπικό ζήτημα. Θυμηθείτε το αυτό την επόμενη φορά που θα μας πετάξετε τους ισχυρισμούς ότι η αντίδρασή μας είναι δυσανάλογη, ή ότι γυναίκες και παιδιά σκοτώνονται από την άλλη πλευρά, ή ότι πρέπει να τηρούμε τους νόμους και τους κανονισμούς του πολέμου. Προσπαθήσαμε για πάνω από 120 χρόνια του σιωνιστικού κινήματος και 75 χρόνια της ανεξαρτησίας μας να λειτουργήσουμε στη Μέση Ανατολή σύμφωνα με τους δυτικούς τρόπους και ευπρέπεια. Δυστυχώς, αυτό φαίνεται να ήταν ένα μεγάλο λάθος. Στη Μέση Ανατολή μπορεί κανείς να επιβιώσει μόνο με τους κανόνες της Μέσης Ανατολής. Η Golda Meir είπε κάποτε: «Αν πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στο να είμαστε νεκροί και να μας λυπούνται ή να είμαστε ζωντανοί με μια κακιά φήμη, θα προτιμούσαμε να είμαστε ζωντανοί και να έχουμε κακιά φήμη». Ή, όπως μου είπε ο πατέρας μου, που επέζησε του ΒΠΠ σαν αντάρτης με το όπλο στο χέρι - καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται. Και για να μην ξεχνάμε τους αριθμούς του σήμερα (1 Νοεμβρίου): Όμηροι: 243 συμπεριλαμβανομένου ενός αριθμού αλλοδαπών πολιτών. Πεσόντες στις μάχες: 330 των οποίων τα ονόματα έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από τον IDF, 15 από τους οποίους σκοτώθηκαν από την αρχή της χερσαίας επιχείρησης. Ρουκέτες: πάνω από 8.000 ρουκέτες, όλμοι, drones και άλλα βλήματα έχουν εκτοξευθεί από τη Γάζα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου. Νοεμ.3, 2023
Χθες ήταν η ημέρα της Διακήρυξης Balfour, στην οποία, το 1917, ο υπουργός Εξωτερικών Λόρδος Arthur James Balfour δήλωσε ότι: «Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας βλέπει ευνοϊκά την ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου, με σαφή κατανόηση ότι δεν πρέπει να γίνει τίποτα που μπορεί να βλάψει τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη ή τα δικαιώματα και το πολιτικό καθεστώς που απολαμβάνουν οι Εβραίοι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα». Όπως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Σχεδίου Διχοτόμησης του ΟΗΕ του 1947, αλλά και όλων των προηγούμενων λιγότερο ευνοϊκών σχεδίων, το Σιωνιστικό Κίνημα αποδέχτηκε, οι Άραβες απέρριψαν. Χθες ήταν η μέρα που συνοδεύσαμε τον Roy Saragosti στον τάφο του στο κιμπούτς Sde Boker. Ο Roy ήταν ένα μικρό, ντροπαλό αγόρι που δεν αγαπούσε τα μαθηματικά αλλά αγαπούσε τα ζώα. Τα αδέλφια και οι φίλοι του μίλησαν για ένα ζωηρό αγόρι με χιούμορ που αγαπούσε τις φάρσες. Δυο σειρές από γείτονες και φίλους που κρατούσαν σημαίες στεκόταν κατά μήκος του μονοπατιού από τον ελαιώνα του κιμπούτς ως το νεκροταφείο. Σκληροτράχηλοι αγρότες με τραχιά χέρια και ηλιοκαμένα πρόσωπα, μερικοί από τους φίλους του με στολή μάχης, άλλοι με πολιτικά ρούχα, γείτονες, δάσκαλοι, εκατοντάδες άνθρωποι παρακολούθησαν την κηδεία. Ο λοχίας Roy Sargosti κηδεύτηκε με πλήρεις στρατιωτικές τιμές, συμπεριλαμβανομένου του χαιρετισμού τιμητικού αγήματος. Ο Roy ήταν 20 ετών, αγαπούσε τη φύση, την έρημο, τις μοτοσικλέτες και το σέρφινγκ. Νοεμ.5, 2023
Χθες, Σάββατο, ένας τεράστιος βομβαρδισμός πυραύλων έπεσε στα νότια και τα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένης της Arava - της βαθιάς κοιλάδας του Αφροασιατικού ρήγματος μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας - και του Negev. Πρέπει να ήταν γύρω στις 17:30 περίπου όταν ακούστηκε μια δυνατή έκρηξη πάνω από την περιοχή Ramat Negev, αλλά χωρίς θύματα. Ένα άλλο βαρύ μπαράζ σε όλη τη χώρα έπεσε λίγο μετά τις 20:00. Ενδιάμεσα ήμουν σε υπηρεσία επιφυλακής με μια στρατιώτη από την διπλανή βάση, ένα κορίτσι 19-20 χρονών με ένα ακουστικό βαρηκοΐας που έκανε τις απολυτήριες εξετάσεις του γυμνασίου σε 5 μονάδες (το υψηλότερο επίπεδο) στο τσέλο, παίζοντας μεταξύ άλλων κομμάτων, παραλλαγές του Mendelssohn. Τιςς ακούω τώρα. Σήμερα, ένα μήνα μετά τη σφαγή του Μαύρου Σαββάτου, ταξιδέψαμε σε ένα σημείο κοντά στα σύνορα της Γάζας για να συναντήσουμε τον γιο μας για λίγα λεπτά. Ένα βενζινάδικο και ένα συγκρότημα εστιατορίων χρησιμεύει ως σαν σταθμός ξεκούρασης για τους στρατιώτες που βγαίνουν από τη Γάζα για ένα σύντομο διάλειμμα. Το καφενείο Aroma σέρβιρε στρατιώτες δωρεάν καφέ, κέικ, σάντουιτς, γλυκά – και υπήρχαν εκατοντάδες από αυτούς, αγόρια και κορίτσια, νέοι και όχι τόσο νέοι, απλοί στρατιώτες και υψηλόβαθμοι αξιωματικοί. Όσοι έβγαιναν ήταν καλυμμένοι με σκόνη και άμμο, όσοι έμπαιναν ακόμα καθαροί και τακτοποιημένοι. Συναντήσαμε τον γιο μας για λίγα λεπτά, έναν γρήγορο καφέ, μια δυνατή αγκαλιά. Περίεργο συναίσθημα όταν πατέρας και γιος αγκαλιάζονται με ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο ανάμεσά τους και το αλεξίσφαιρο γιλέκο το φοράει ο γιος. Ένα μαζικό μπαράζ ήρθε από τη Γάζα περίπου στις 20:00 και πάλι, στοχεύοντας το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, αυτή τη φορά προερχόμενο από το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, όπου ο Ισραηλινός στρατός τους έχει καθοδηγήσει να διαφύγουν. Η πόλη της Γάζας έχει περικυκλωθεί από μονάδες του Ισραηλινού στρατού, οι σήραγγες της Χαμάς δέχονται συνεχεις επιθέσεις, η Χαμάς προσπαθεί σκληρά να αντεπιτεθεί, ο Κόσμος πιέζει για κατάπαυση του πυρός – ανθρωπιστική, την αποκαλούν – η οποία θα επιτρέψει στη Χαμάς να ανασυνταχθεί και να αναδιοργανωθεί, και η Χαμάς χρησιμοποιεί το νότιο τμήμα της Λωρίδας ως το νέο πεδίο εκτόξευσής της, χρησιμοποιώντας τους πολίτες της Γάζας ως ανθρώπινες ασπίδες, προσπαθώντας να παρασύρει το Ισραήλ σε αντίποινα εκεί, σκοτώνοντας έτσι αμάχους και προκαλώντας διεθνή κατακραυγή που θα εξυπηρετήσει μόνο τη Χαμάς. Ο Μακιαβέλι θα μπορούσε να μάθει πολλά από τη Χαμάς. Οι Χρήσιμοι Ηλίθιοι γράφουν και δημοσιεύουν – θέλουν μόνο ειρήνη, θέλουν μια Παλαιστίνη ελεύθερη από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα (έχουν κοιτάξει ποτέ τον χάρτη;), ανησυχούν για τον υψηλό αριθμό αμάχων θυμάτων στην παλαιστινιακή πλευρά, δημοσιεύουν φωτογραφίες της κατεστραμμένης πόλης της Γάζας ρωτώντας αν έτσι μοιάζει ένας αμυντικός πόλεμος. Το μόνο που μπορώ να απαντήσω είναι – θέλουμε ΟΛΟΥΣ τους 241 ομήρους πίσω ΤΩΡΑ, ΟΛΟΥΣ τους ηγέτες, πράκτορες, υποστηρικτές της Χαμάς νεκρούς ΤΩΡΑ. Αυτό μπορεί να διευκολύνει την κατάπαυση του πυρός. Οι αριθμοί σήμερα: Απώλειες στρατού και σωμάτων ασφαλείας: 347 νεκροί από την αρχή αυτού του πολέμου. Νοεμ.6, 2023
Πριν από λίγες ημέρες έγραψα ότι είμασταν πολύ αφελείς για να πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε σε αυτήν την περιοχή συμπεριφερόμενοι σύμφωνα με τους δυτικούς τρόπους και ευπρέπειες, και ότι ίσως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι στη Μέση Ανατολή πρέπει κανείς να προσαρμοστεί στα τοπικά έθιμα. Σήμερα το πρωί το δελτίο ειδήσεων ανέφερε ότι η οικογένεια ενός από τους Ισραηλινούς Βεδουίνους που δολοφονήθηκαν στις 7 Οκτωβρίου έχει προσφέρει το βραβείο του 1 εκατομμυρίου δολαρίων σε όποιον τους βοηθήσει να φτάσουν στους δολοφόνους. Ένας θείος που παραχώρησε συνέντευξη είπε ότι «η εκδίκηση αίματος είναι επιτακτική ανάγκη στην παράδοσή μας». Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, μέχρι που όλοι να μείνουμε τυφλοί και χωρίς δόντια. Στο μεταξύ, στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Ν. Αμερική και αλλού, οι Εβραίοι τρομοκρατούνται και δέχονται επιθέσεις. Μόλις προχθές μια Εβραία στη Λυών μαχαιρώθηκε και μια σβάστικα σκαλίστηκε στην πόρτα της. Το Εβραϊκό Πρακτορείο αναφέρει αύξηση των αιτήσεων για Aliyah – μετανάστευση στο Ισραήλ – από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Αυτά συμβαίνουν καθώς άνθρωποι, κυρίως νέοι, έχουν φωτογραφηθεί να σκίζουν τις φωτογραφίες των ομήρων που έχουν αναρτηθεί σε δημόσιους χώρους και πανεπιστημιουπόλεις στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει τι; Ότι δεν υπάρχουν όμηροι; Ότι είναι φάρσα; Ίσως ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει ενδιαφέρονται ή δεν νοιάζονται; Ή μήπως ότι πρέπει να πεθάνουν οι όμηροι; Αυτό συνδέεται ευθέως με μια συνέντευξη που έδωσε η Iman Khatib-Yassin, Ισραηλινή Άραβας κοινωνική λειτουργός και μέλος του κόμματος Ενωμένη Αραβική Λίστα (Ra'am) που παρακάθεται στην Κνεσέτ, το ισραηλινό κοινοβούλιο, η οποία είπε ότι δεν είναι σίγουρη ότι συνέβη σφαγή ή ότι αποκεφαλίστηκαν μωρά ή βιάστηκαν γυναίκες ή ότι ολόκληρες κοινότητες έχουν καταστραφεί. Ακόμη και ο ηγέτης του κόμματός της, Μανσούρ Αμπάς, ζήτησε την παραίτησή της. Όλα αυτά συνεχίζονται καθώς οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ εναντίον του Βόρειου Ισραήλ συνεχίζονται, σκοτώνοντας χθες έναν Ισραηλινό του οποίου το φορτηγό χτυπήθηκε από ένα RPG. Οι κοινότητες που εκκενώθηκαν από τους οικισμούς τους, είτε βρίσκονται γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας είτε κατά μήκος των βόρειων συνόρων, εγκαθίστανται στο Εϊλάτ, τη Νεκρά Θάλασσα και άλλες τοποθεσίες στις οποίες έχουν μετεγκατασταθεί. Το «προσωρινά» θα μπορούσε να είναι ένας αισιόδοξος τρόπος για να περιγράψουμε την τρέχουσα κατάστασή τους, αλλά στην πραγματικότητα, σχεδιάζεται να παραμείνουν εκεί για πολύ, μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση κατά μήκος των θερμών συνόρων μας. Έτσι, τα τοπικά σχολεία απορροφούν τα παιδιά των εκτοπισμένων είτε σε νεοσυσταθείσες μικτές τάξεις είτε σε νεοσυσταθείσες τάξεις εκτοπισμένων. Η μικρή μας κοινότητα έχει απορροφήσει τα μέλη του κιμπούτς Urim, μεταξύ άλλων. Πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα. Νοεμ.7, 2023
Έχει περάσει ένας μήνας από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. Το πανεπιστήμιο κράτησε ενός λεπτού σιγή για όλα τα θύματά του και όλα τα άλλα θύματα. Ήταν επίσης η τελευταία μέρα της Shivah, της επταήμερης περιόδου πένθους, για τον Roy Saragοsti. Εκεί μεγάλωσε – στην έρημο, με τα ζώα που αγαπούσε. Η είσοδος στο οικογενειακό αγρόκτημα φέρει τα διακριτικά της στρατιωτικής μονάδας του.
Με τι λόγια να παρηγορήσει κάποιος τους γονείς του; Τα αδέρφια του; Νοεμ.8, 2023
Λίγα λόγια για το οικονομικό τίμημα αυτού του πολέμου, την κοινωνία των πολιτών και τον εθελοντισμό. Από τότε που ξεκίνησε αυτός ο πόλεμος, από τότε που εκκενώθηκαν οι κοινότητες γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, από τότε που εκκενώθηκαν οι κοινότητες γύρω από τα σύνορα του Λιβάνου, από τότε που κλήθηκαν 350.000 έφεδροι, από τότε που έφυγαν οι ξένοι εργαζόμενοι από τη χώρα, η οικονομική κίνηση και η παραγωγή έχουν πέσει . Πολύ περισσότερο η γεωργία. Τα θερμοκήπια και τα χωράφια έχουν μείνει με προϊόντα που σαπίζουν στα δέντρα, στους θάμνους και στο έδαφος· οι αγελάδες, τα πρόβατα και τα κατσίκια πρέπει να τρέφονται και να αρμέγονται· οι κότες κι οι γαλοπούλες πρέπει να τρέφονται και τα αυγά να μαζεύονται. Ένα από τα πιο ηχηρά και ενεργά αντικυβερνητικά κινήματα που διαδήλωνε συνεχώς για πάνω από 40 εβδομάδες ενάντια σε αυτή την κυβέρνηση και τις πολιτικές της ονομάζεται Brothers in Arms (Αδελφοί στα Όπλα). Από τότε που ξεκίνησε αυτός ο πόλεμος, συγκέντρωσαν δωρεές, αγόρασαν στο εξωτερικό και πέταξαν στο Ισραήλ τακτικό εξοπλισμό που χρειαζόταν πολύ ο τεράστιος αριθμός εφέδρων. Παράλληλα, οι Brothers in Arms δημιούργησαν μια τεράστια οργάνωση εθελοντών με το όνομα Brothers in Farms (Αδελφοί στα Χτήματα). Χιλιάδες άνθρωποι πολύ νέοι ή πολύ ηλικιωμένοι για να πολεμήσουν εργάζονται εθελοντικά καθημερινά σε αγροκτήματα σε όλες τις κοινότητες που χρειάζονται εργατικά χέρια για να σώσουν τα προϊόντα τους, να λειτουργήσουν τους στάβλους και τα κοτέτσια τους και να εξασφαλίσουν απαραίτητα γεωργικά προϊόντα στην αγορά. Οι Αδελφοί στα Χτήματα δεν είναι μόνοι. Οι κοινότητες των Βεδουίνων της ερήμου του Νεγκέβ συμμετέχουν. Το ίδιο και πολλοί άλλοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Ben-Gurion του Negev, του οποίου το προσωπικό έβαλε σήμερα μια μέρα δουλειάς σε θερμοκήπια με ντοματίνια, πάνω στα σύνορα. Όχι, αυτό δεν είναι αρκετό και δεν θα λύσει το πρόβλημα. Αλλά αυτός είναι ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αυτής της χώρας ενώνουμε τις προσπάθειες και τις δυνατότητές μας για να αντιμετωπίσουμε ένα κακό που δεν θέλαμε, δεν περιμέναμε, αλλά που θα νικήσουμε. Υ.Γ. - Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι, υπάρχουν επίσης Αδελφές στα Όπλα (Sisters in Arms) και Αδελφές στα Χτήματα (Sisters in Farms). Νοεμ.9, 2023
Ήθελα να γράψω αυτό εδώ και αρκετό καιρό, αλλά δεν βρήκα την ηρεμία να το κάνω. Παρ' όλα αυτά, καθώς αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται, καθώς οι απώλειές μας αυξάνονται, καθώς ο αριθμός των Παλαιστινίων αμάχων που σκοτώνονται αυξάνεται (και δεν προτείνω να «αγοράσουμε χονδρικά» τους αριθμούς της Χαμάς), καθώς οι αντι-ισραηλινές διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο γίνονται όλο και πιο τοξικές, καθώς ο αντισημιτισμός – που εκφράζεται τόσο λεκτικά όσο και φυσικά – ξαναθυμίζει πολύ σκοτεινές μέρες από τη δεκαετία του 1930, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να γράψω κάποιες σκέψεις. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω σύντομα την εικόνα όπως τη βλέπω. Αυτή η διαμάχη δεν αφορούσε ποτέ τη γη, τις παραχωρήσεις, τον συμβιβασμό. Αφελείς αριστεροί σαν εμένα ήθελαν να πιστέψουν ότι ένας συμβιβασμός θα ήταν εφικτός. Ωστόσο, ο Haj Amin el Husseini, ηγέτης των Παλαιστινίων υπό βρετανική εντολή, υποκίνησε τη βία κατά των Εβραίων ξανά και ξανά. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τάχθηκε με τον Χίτλερ και οργάνωσε εθελοντικά σώματα για τα Waffen SS μέσα από τις μουσουλμανικές κοινότητες των Βαλκανίων (π.χ., 13η Ορεινή Μεραρχία Waffen των SS Handschar - 1η Κροατική), ελπίζοντας ότι οι Ναζί θα κερδίσουν τον πόλεμο στη Β. Αφρική και θα πάρουν τη Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης, δίνοντάς του έτσι την ευκαιρία να απαλλαγεί από τους Εβραίους. Κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας το 1948 φώναζε να ριχτούν οι Εβραίοι στη θάλασσα, και διέταξε τους Άραβες (π.χ. στη Χάιφα) να φύγουν μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος, οπότε θα επέστρεφαν και θα έπαιρναν όλα όσα άφησαν πίσω τους οι Εβραίοι. Δυστυχώς για τους Άραβες, ο πόλεμος τελείωσε διαφορετικά. Οι Εβραίοι, το σιωνιστικό κίνημα, αποδέχτηκαν κάθε σχέδιο διχοτόμησης που τέθηκε στο τραπέζι – από την θολή και ασαφή δήλωση Balfour (1917) ότι «η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας βλέπει ευνοϊκά την ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου. ...» – που δεν σημαίνει τίποτα, αλλά το σιωνιστικό κίνημα την δέχτηκε με χαρά. Το ίδιο έκαναν οι Εβραίοι με κάθε σχέδιο που παρουσιαζόταν, όσο δυσμενές και παράλογο κι αν ήταν, μέχρι το σχέδιο διχοτόμησης του 1947, που εγκρίθηκε από την πλειοψηφία του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΣΔ. Οι Άραβες αρνήθηκαν. Κάθε φορά που επιτυγχανόταν μια συμφωνία – Συμφωνίες του Όσλο (1993), Συμφωνία του Wye (1995), Σύνοδος Κορυφής του Καμπ Ντέιβιντ (2000) και όλες οι άλλες συναντήσεις και σχέδια που προτάθηκαν αργότερα από τον Εχούντ Μπαράκ και στη συνέχεια από τον Εχούντ Ολμέρτ, σχέδια πολύ θαρραλέα κι επικίνδυνα για το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του παλαιστινιακού κράτους και της ισραηλινής απόσυρσης από τα κατεχόμενα εδάφη έως και ~95% του συνόλου της γης της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής εδαφών κατά μήκος των συνόρων σε αποζημίωση για περιοχές με μεγάλους εβραϊκούς πληθυσμούς εντός της Δυτικής Όχθης. Καμία από αυτές δεν έγινε δεκτή. Γιατί? Επειδή αυτή η διένεξη δεν ήταν ποτέ για τη γη. Επρόκειτο πάντα για μια άρνηση αποδοχής της εβραϊκής παρουσίας εδώ. Αν κοιτάξετε τα εμβλήματα της Φατάχ / PLO θα συνειδητοποιήσετε ότι ήταν «από το ποτάμι ως τη θάλασσα» εξ αρχής - χωρίς Ισραήλ. Αν κοιτάξετε το έμβλημα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) θα συνειδητοποιήσετε ότι είναι ακόμα πιο φιλόδοξο – ούτε Ισραήλ ούτε Ιορδανία. Ο ΟΗΕ αποδέχθηκε τη θέση της PLO όταν επέτρεψε στον Αραφάτ να απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση με το πιστόλι κρεμασμένο στη ζώνη του. Υποστήριξε αυτή τη θέση με το ατυχές και κακοπροαίρετο σχόλιο του Γκουτέρες ότι «η επίθεση της Χαμάς δεν συνέβη στο κενό». Ο ΟΗΕ είναι πλήρως συνένοχος σε ό,τι έχει δημιουργηθεί στη Γάζα, επιτρέποντας στα σχολεία της UNRWA να παράγουν αντισημιτικό υλικό και να κατηχούν παιδιά με μίσος και ρατσισμό. Είναι πλήρως συνένοχος και υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει τώρα στη Γάζα επειδή δεν σταματά τη χρήση σχολείων, κλινικών και νοσοκομείων ως κρύπτες ρουκετών και πυρομαχικών και πεδία εκτόξευσης πυραύλων. Αυτό έχει τεκμηριωθεί ξανά και ξανά από ανεξάρτητους δημοσιογράφους στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν πει ξεκαθαρα ότι χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρώπινες ασπίδες όταν η Χαμάς και η Τζιχάντ εκτόξευσαν ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ από τους χώρους ξενοδοχείων που είναι γνωστό ότι φιλοξενούν διεθνείς δημοσιογράφους.
Ο ΟΗΕ και οι χώρες που δίνουν βοήθεια είναι πλήρως συνένοχοι επειδή επέτρεψαν να χρησιμοποιηθούν τα χρήματά τους όχι για υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας, αποχέτευσης, ύδρευσης και δρόμων, ούτε για στέγαση, ούτε για την υγεία, ούτε για την πρόνοια, αλλά για τις υπόγειες εγκαταστάσεις της Χαμάς και της Τζιχάντ και το τεράστιο εξοπλιστικό τους πρόγραμμα. Έχετε αναρωτηθεί πώς γίνεται η Γάζα να ξεμένει από νερό, τρόφιμα, φάρμακα, αλλά να έχει εκτοξεύσει πάνω από 8.000 ρουκέτες και να μπορεί ακόμα να εκτοξεύει περισσότερες κάθε μέρα και κάθε νύχτα; Μπορείτε να ακολουθήσετε τα μονοπάτια που πήραν αυτά τα χρήματα; Όλως περιέργως, εγώ απέτυχα εντελώς να βρω μια συγκεντρωτική λίστα εξωτερικής βοήθειας που δόθηκε στον παλαιστινιακό λαό από το 1948 μέχρι σήμερα. Από την άλλη, η Σούχα Αραφάτ, χήρα του Γιάσερ Αραφάτ, φαίνεται να ζει σε πολύ υψηλό επίπεδο στο Παρίσι και αλλού, παρά το γεγονός ότι λέγεται ότι έδωσε μερικά από τα «ιδιωτικά» της χρήματα στην Παλαιστινιακή Αρχή. Σαν αυτή, έτσι κι οι ηγέτες της Χαμάς ζουν πολύ άνετα στο Κατάρ, την Τουρκία, το Ιράν και αλλού, χρησιμοποιώντας χρήματα που δωρίζει ο κόσμος στον παλαιστινιακό λαό – ο οποίος ζει στα σκουπίδια. Το Ισραήλ δεν έχει καμία ανάγκη τη Λωρίδα της Γάζας και δεν την θέλει (ούτε οι Αιγύπτιοι τη θέλουν...). Η Λωρίδα της Γάζας εγκαταλείφθηκε μονομερώς από το Ισραήλ το 2005. Ο Αριέλ Σαρόν έστειλε τον ισραηλινό στρατό να αποσύρει χιλιάδες ισραηλινούς εποίκους, οι οποίοι άφησαν πίσω τους σπίτια και θερμοκήπια και υποδομές και συσκευαστήρια και οτιδήποτε άλλο. Τα πάντα κατεδαφίστηκαν από τους κατοίκους της Γάζας και λεηλατήθηκαν, αντί να προσπαθήσουν να τα λειτουργήσουν προς όφελός τους. Δεν αποκτήσαμε έναν ειρηνικό γείτονα. Αντί αυτού φτιάχτηκε εκεί μια σφηκοφωλιά γεμάτη ανθρωποκτόνους εγκληματίες των οποίων ο ένας και μοναδικός στόχος είναι να σκοτώσουν Εβραίους. Τα γεγονότα της 7ης Οκτώβρη 2023 το έδειξαν όσο το δυνατόν σαφέστερα. Δύο λόγια για την δυνατότητα συζήτησης και συμβιβασμού. Το Ισλάμ δεν πέρασε ποτέ Μεταρρύθμιση, Αναγέννηση, Γαλλική Επανάσταση. Ποτέ δεν δημιούργησε μια Magna Carta ή ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο. Στην ακραία του μορφή εξυψώνει και δοξάζει το μαρτύριο και το θάνατο, καταπιέζει τις γυναίκες και τις μειονότητες κι έχει δημιουργήσει μια άδοξη ιστορία ανθρωποκτονικών εκστρατειών. Δεν υπάρχει αραβική αδελφότητα – αυτό είναι μυθοπλασία. Χρησιμοποιήθηκε μόνο ως εργαλείο για να οδηγήσει τους Εβραίους στη θάλασσα. Αν πράγματι υπήρχε, θα είχε βρεθεί μια λύση για να φιλοξενηθούν οι 700.000 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες του 1948. Ωστόσο, αυτοί εξακολουθούν να ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων στη Γάζα (υπό αιγυπτιακή κατοχή μεταξύ 1948-1967), στη Δυτική Όχθη (υπό ιορδανική κατοχή μεταξύ 1948-1967), στη Συρία, στο Λίβανο και αλλού. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που οι Παλαιστίνιοι γίνονταν πρόσφυγες στις αραβικές χώρες, το Ισραήλ απορρόφησε Εβραίους πρόσφυγες από αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, περίπου 1.500.000 από αυτούς – περισσότερο από το διπλάσιο από τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Στεγάστηκαν, σιτίστηκαν και διδάχθηκαν εβραϊκά και παρά τα λάθη που έκανε το Ισραήλ στην απορρόφηση και την ενσωμάτωσή τους στην ισραηλινή κοινωνία, σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής της χώρας, των ακαδημαϊκών, νομικών και υγειονομικών θεσμών της, της πολιτικής της ζωής, του πολιτισμού και της κοινωνίας της. Παρεμπιπτόντως, οι Παλαιστίνιοι δεν ενσωματώθηκαν ποτέ στις μουσουλμανικές χώρες από τις οποίες έγιναν απρόθυμα αποδεκτοί. Ο Μαύρος Σεπτέμβρης του 1970 ήταν στην πραγματικότητα ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας μεταξύ της PLO και του ιορδανικού στρατού στο έδαφος της Ιορδανίας. Τελείωσε με την εκδίωξη της PLO στο Λίβανο. Τότε ξεκίνησε το πρόβλημα του Ισραήλ με τον Λίβανο. Αυτό που συνέβη στις 7 Οκτώβρη 2023, έχει αλλάξει τα πάντα και τίποτα και κανείς δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος. Η συμβουλή μου σε όποιον ενδιαφέρεται για τους Παλαιστίνιους της Γάζας: επιστρέψτε όλους τους ομήρους τώρα, αφοπλίστε και παραδώστε όλους τους ηγέτες και τους πράκτορες της Χαμάς για να δικαστούν για το πιο μαύρο γεγονός του 21ου αιώνα. Ανθρωπιστική βοήθεια – πάνω από 100 φορτηγά την ημέρα – εισέρχεται καθημερινά στη Γάζα από την Αίγυπτο. Αυτό είναι το ίδιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας που το Ισραήλ συμβούλεψε τους κατοίκους της Γάζας να πάνε για να είναι πιο ασφαλείς, αλλά τις τελευταίες μέρες εκτοξεύτηκαν ρουκέτες και από εκεί. Όσο για το τι συμβαίνει έξω από αυτή τη το Ισραήλ τώρα, είναι ντροπή για την ανθρώπινη φυλή και τον δυτικό πολιτισμό. Οι χώρες που βίωσαν τη σφαγή των εβραϊκών κοινοτήτων τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δικαιολογούν τώρα τον αντισημιτισμό και το μίσος κατά των Εβραίων. Η Δύση δεν καταλαβαίνει καν την τζιχαντιστική ιδεολογία με την οποία έχουν κατηχηθεί οι μουσουλμανικές κοινότητές της. Μερικοί από τους συναδέλφους και τους γνωστούς μου θέλουν τα «ακαδημαϊκά άρθρα» με τα στοιχεία, αλλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν τον σκοπό και είναι λυσσαλέα αντιδυτικά και αντισημιτικά. Τι κάνει έναν νεαρό Αμερικανό ή Ευρωπαίο, ακόμα κι αν είναι μουσουλμάνος ή αραβικής καταγωγής, να σκίζει τις τοιχοκολλημένες φωτογραφίες των απαχθέντων Ισραηλινών; Το μεγαλύτερο λάθος της γενιάς μου ήταν ότι επέτρεψε την κακή εκπαίδευση της επόμενης γενιάς. Αυτό έχει φέρει σε άνοδο την έλλειψη γραμματισμού, γνώσης της ιστορίας και της γεωγραφίας, την ικανότητα κριτικής αμφισβήτησης και ανάλυσης των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καθώς και μια τυφλή παρακολούθηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης των οποίων οι πηγές είναι αμφισβητήσιμες, ενώ το περιβάλλον και η ατμόσφαιρά τους είναι τοξικά, δηλητηριώδη. Για άλλη μια φορά στρέφομαι στον Douglas Murray (παρακάτω - κάντε κλικ στην εικόνα για να παρακολουθήσετε στο youtube) για μια σαφή παρουσίαση των γεγονότων και των ζητημάτων που αντιμετωπίζουμε. Τι άλλο μπορούμε να πούμε 85 χρόνια μετά από το Kristallnacht, τη «Νύχτα των Κρυστάλλων»;
Δεν μάθαμε τίποτε, ξεχάσαμε τα πάντα. Νοεμ.12, 2023
Ήδη στην έκτη εβδομάδα αυτού του πολέμου, ημέρα 37. Δεν υπάρχουν ακόμη νέα για τους ομήρους, καμία επίσημη ανακοίνωση για οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις. Πού είναι ο Ερυθρός Σταυρός; Δεν είναι λογικό να περιμένουμε από αυτούς να ενεργήσουν τουλάχιστον για να ανακαλύψουν πώς είναι οι όμηροι; Είναι ζωντανοί; Είναι σε καλή κατάσταση; Τους κακομεταχειρίζονται; Πώς γίνεται το Κατάρ, η χώρα που χρηματοδοτούσε τη Χαμάς για χρόνια, να διεξάγει τις «διαπραγματεύσεις»; Ο ισραηλινός στρατός προελαύνει προσεκτικά – για να αποφύγει απώλειες, για να αποφύγει να χτυπήσει Παλαιστίνιους άμαχους ή νοσοκομεία, παρά το γεγονός ότι τα νοσοκομεία είναι κατασκαμμένα από κάτω, και χρησιμοποιούνται από τη Χαμάς και τη Τζιχάντ για τους σκοπούς τους. Ο ισραηλινός στρατός έχει δημιουργήσει έναν ασφαλή διάδρομο προς το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας και περισσότεροι από 200.000 κάτοικοι της Γάζας έχουν μετακινηθεί νότια τις τελευταίες τρεις ημέρες. Πόσοι από αυτούς είναι τρομοκράτες και ηγέτες της Χαμάς; Φήμες λένε ότι το ανώτερο κλιμάκιο έχει δραπετεύσει νότια, αφήνοντας τις χαμηλότερες τάξεις να πολεμήσουν και να πεθάνουν. Ο ασφαλής διάδρομος προστατεύεται από άρματα μάχης του IDF για να αποτρέψει τη Χαμάς να χρησιμοποιήσει αντίποινα εναντίον αμάχων της Γάζας, αντίποινα που αποσκοπούν στην αποτροπή της φυγής των αμάχων – των ανθρώπινων ασπίδων. Βλέποντας τις εικόνες των αμάχων όλων των ηλικιών να περπατούν με υψωμένα χέρια και λευκές σημαίες φέρνει στο μυαλό τις εικόνες της Νάκμπα του 1948. Έτσι θα τους θυμόμαστε. Ας μην γελιόμαστε – όσο λυπηρά και αν είναι αυτά απ’ την ανθρώπινη πλευρά, η Χαμάς είναι αυτή που προκάλεσε αυτήν την καταστροφή στους Παλαιστινίους, και οι Παλαιστίνιοι είναι αυτοί που έφεραν τη Χαμάς στην εξουσία και την υποστήριξαν εξαρχής. Τα πρώτα κινηματογραφημένα ρεπορτάζ έρχονται από το εσωτερικό της Γάζας. Αποθήκες όπλων και εκρηκτικών δίπλα σε τάξεις σχολείων, εκτοξευτές ρουκετών μέσα σε σχολεία, τζαμιά, νοσοκομεία. Σχολικά βιβλία που εξυμνούν τη δολοφονία των Εβραίων και το «μαρτύριο». Και ναι, όλα αυτά έχουν χρηματοδοτηθεί και οργανωθεί από την UNRWA, χάρη στη διεθνή βοήθεια και τους Χρήσιμους Ηλίθιους. Το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη πίεση σε όλα τα μέτωπα. Μόλις τις προάλλες – ήταν Παρασκευή; οι μέρες φαίνεται να μπερδεύονται - ένα drone έπεσε σε ένα δημοτικό σχολείο στο Eilat, αν και χωρίς θύματα. Δύο ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Συρία, οι οποίες έπεσαν σε ανοικτές περιοχές στα υψίπεδα του Γκολάν. Στη Γάζα έχουμε θύματα. Πέντε ακόμη νεαροί άνδρες ανάμεσα στα 30 και τα 40 – έφεδροι – σκοτώθηκαν από παγιδευμένο μηχανισμό όταν ανακάλυψαν ένα ακόμη φρεάτιο σε μια από τις υπόγειες σήραγγες τρομοκρατών, έξω από ένα τζαμί. Αυτό ανεβάζει τις απώλειες του στρατού μας σε 361 από την αρχή αυτού του πολέμου. Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει το προσωπικό της αστυνομίας, των σωμάτων ασφάλειας, ή άλλο προσωπικό, π.χ. πυροσβέστες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει όσο πιο δηλητηριώδη και τοξικά γίνεται. Το Facebook συνεχίζει να μπλοκάρει αναρτήσεις αυτού του ιστολογίου επειδή "παραβιάζει τους κανόνες της κοινότητας", αλλά λαμβάνω σχεδόν σε καθημερινή βάση αναρτήσεις όπως η παρακάτω, αναρτημένες στην ιστοσελίδα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ - ΔΣΕ), μια ιστοσελίδα που συνδέεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Οι αναρτήσεις του όχλου που επιτίθεται σε φοιτητές με ισραηλινές σημαίες στις πανεπιστημιουπόλεις φαίνεται να είναι σύμφωνες με τα πρότυπα και τους κανόνες του Facebook και του Twitter, όπως πιθανώς και τα κλιπ των ανθρώπων που κατεδαφίζουν φωτογραφίες των ομήρων, ενώ οι περαστικοί φαίνονται σαν να το θεωρούν εντελώς φυσικό. Ο χρόνος τελειώνει. Δεν θα δοθεί στο Ισραήλ ο χρόνος που χρειάζεται για να βρει τους ομήρους και να καθαρίσει τις σφηκοφωλιές στη Γάζα. Αυξάνεται η διεθνής πίεση, συμπεριλαμβανομένων οργανισμών όπως ο ΟΗΕ, ο οποίος θεωρεί λογικό να παρακάθονται το Ιράν, η Συρία, η Β. Κορέα, η Υεμένη, η Λιβύη στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Νοεμ.12, 2023, 14:00
Πολεμική ρουτίνα, την αποκαλούν – Έξι εργαζόμενοι της ηλεκτρικής εταιρείας τραυματίστηκαν σοβαρά από μια ρουκετα της Χεζμπολάχ που εκτοξεύτηκε εναντίον τους κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, ενώ αποκαθιστούσαν ζημιές που προκλήθηκαν στην υποδομή ηλεκτρικής ενέργειας σε προηγούμενη επίθεση. Εν τω μεταξύ, ο Πρόεδρος του Ισραήλ αποκάλυψε ένα αντίγραφο του Mein Kampf του Χίτλερ μεταφρασμένο στα αραβικά, που βρέθηκε σε μια από τις βάσεις της Χαμάς στη Γάζα, γεμάτο υπογραμμισμένα αποσπάσματα και σχολιασμούς στα περιθώρια. Και με αυτό, επίσης, κατηχούνται οι δολοφόνοι της Χαμάς. Το πνεύμα του Μεγάλου Μουφτή Haj Amin el Husseini ζει και βασιλεύει. Παρεμπιπτόντως, αναρωτιέμαι πώς λειτουργεί αυτό με την παραπάνω εικόνα που επισύναψα νωρίτερα σήμερα, την οποία μια Ελληνίδα μέλος της ομάδας του ΔΣΕ συνεχίζει να δημοσιεύει κάθε τόσο. Νοεμ.13, 2023, 38η μέρα αυτού του πολέμου
Ένα μάλλον παράξενο και φορτωμένο βράδυ. Ένα ZOOM με περισσότερους από 90 συμμετέχοντες από τον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά όχι μόνο, συζητώντας τον αυξανόμενο αριθμό πολιτών που υποβάλλουν αίτηση για άδειες οπλοκατοχής μετά τη σφαγή του Μαύρου Σαββάτου της 7ης Οκτωβρίου, παράλληλα με μια άλλη ζωντανή συνάντηση εθελοντών στο Facebook του Explain Israel, μια ομάδα της κοινωνίας των πολιτών που ξεκίνησε από το τίποτα την ημέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος. Όλα αυτά συμβαίνουν καθώς ένα τεράστιο μπαράζ ρουκετών από τη Γάζα χτυπάει όλη τη χώρα, και καθώς οι εικόνες και τα ονόματα των θυμάτων μας στη Γάζα και τα σύνορα του Λιβάνου τρέχουν πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης. Νοεμ.15, 2023
Νέα για τους ομήρους: Η 12χρονη Liat Hetzroni από το Be'eri, που αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν μεταξύ των ομήρων, ορίστηκε χθες ως σκοτωμένη. Η δεκανέας Noa Marchano, 19 ετών, που εμφανίζεται σε ένα προπαγανδιστικό κλιπ της Χαμάς που γυρίστηκε τέσσερις ημέρες μετά την ομηρία της, αναγνωρίζεται τώρα από τον στρατό ως «νεκρή στρατιώτης που κρατείται αιχμάλωτος από μια τρομοκρατική ομάδα». Η Βίβιαν Σίλβερ, μια 74χρονη υπέρμαχος της ειρήνης από το κιμπούτς Be'eri, συνιδρύτρια οργανώσεων προώθησης της ειρήνης και της συνύπαρξης, που αρχικά θεωρούνταν ότι είχε παρθεί όμηρος στη Γάζα, τώρα επιβεβαιώνεται ότι σκοτώθηκε. Τα λείψανα των πτωμάτων εξακολουθούν να αναγνωρίζονται από εγκληματολογικές ομάδες που υποστηρίζονται από αρχαιολόγους της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων. Δεδομένου ότι το Μαύρο Σάββατο της 7ης Οκτωβρίου η σφαγή περιελάμβανε ακρωτηριασμό, καύση, η ταυτοποίηση λειψάνων έχει γίνει μια περίπλοκη αποστολή. Αναρωτιέμαι πού είναι όλες αυτές οι μαχητικές φεμινιστικές ομάδες που έχουν κάνει κόλαση την ζωή ανδρών φήμης και δύναμης και τους έχουν ρίξει, λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης ή βιασμού. Πού βρίσκονται τώρα που γυναίκες δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν και κρατούνται όμηροι; Πώς γίνεται η φωνή τους να μην έχει ακουστεί μέχρι στιγμής; Και πού είναι όλες αυτές οι ομάδες για τα δικαιώματα των παιδιών; Πώς γίνεται να μην ακούγονται τώρα που έφηβοι και παιδιά και νήπια και μωρά κρατούνται σε αιχμαλωσία για 40 ημέρες και κανείς δεν ξέρει τίποτα γι’ αυτούς; Πού είναι ο Ερυθρός Σταυρός; Ο ΠΟΥ; Ο ΟΗΕ; Η UNICEF;
Τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί να είναι πολύ δύσκολα και επιλεκτικά μερικές φορές, έτσι δεν είναι; Τις τελευταίες δύο ημέρες, 13-14 Νοεμβρίου, τέσσερις ακόμη στρατιώτες του IDF στα 20τοσα τους έπεσαν σε μάχες. Ο ισραηλινός στρατός έχει φτάσει στο διαβόητο νοσοκομείο Shifa στο κέντρο της Γάζας, κάτω από το οποίο βρίσκεται το αρχηγείο της Χαμάς. Η διοίκηση και το προσωπικό του νοσοκομείου έχουν ενημερωθεί από τον ισραηλινό στρατό να εκκενώσουν το κτίριο, αλλά – όπως λέει μια Παλαιστίνια γιατρός σε ένα κλιπ στο Facebook που κοινοποιήθηκε ευρέως τις τελευταίες ημέρες – η Χαμάς τους εμποδίζει να φύγουν. Παρά το γεγονός ότι ενεπλάκησαν σε μάχες με τρομοκράτες της Χαμάς γύρω από το νοσοκομείο, οι Ισραηλινοί στρατιώτες άφησαν χθες σε καθορισμένο σημείο καύσιμα, παιδικές τροφές και θερμοκοιτίδες για να τα πάρει το προσωπικό του νοσοκομείου, αλλά μέχρι σήμερα το πρωί δεν έχουν πάρει τίποτα. Χθες το βράδυ ένας βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη, με στόχο το Εϊλάτ, αναχαιτίστηκε πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα, πριν εισέλθει στο ισραηλινό έδαφος. Στο βορρά οι λίγοι άνθρωποι που εξακολουθούν να βρίσκονται στις αγροτικές κοινότητες δεν μπορούν να φροντίσουν τα χωράφια τους, τα κοτέτσια, τους οπωρώνες, τα θερμοκήπια, καθώς τέτοιες περιοχές βρίσκονται πάνω στα σύνορα του Λιβάνου και έτσι δέχονται επιθέσεις της Χεζμπολάχ και ο ισραηλινός στρατός εμποδίζει την κίνηση των πολιτών εκεί. Χθες είχαμε ένα σύντομο διάλειμμα με τον γιο μας που πήρε μια σύντομη άδεια. Ήταν αρκετό για μια αγκαλιά, καφέ και να περάσουμε στο αυτοκίνητό του τα λαζάνια και το cheesecake που ετοίμασε η γυναίκα μου για αυτόν και τη μονάδα του το προηγούμενο βράδυ. Μιλώντας για τη γυναίκα μου, προχθές δούλεψε εθελοντικά σε θερμοκήπια τομάτας σε μια μικρή κοινότητα πάνω στα αιγυπτιακά σύνορα. Μπράβο της! Έχω πει στο γιο μου ότι πρέπει να σκάψουν αυλάκια γύρω από τις σκηνές τους και να πάρουν τον εξοπλισμό τους σε ψηλό έδαφος. Ήλπιζα να ξεκαθαρίσει όλο αυτό το χάος πριν αρχίσουν οι βροχές, αλλά πρέπει να ήμουν υπεραισιόδοξος. Μέχρι στιγμής, είχαμε καλοκαιρινές θερμοκρασίες και καμία βροχή. Τώρα ο χειμώνας φαίνεται να μπαίνει και η βροχή αρχίζει, και ο πολεμος στη λάσπη είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Ανάμεσα στις ηρωικές ιστορίες που εμφανίζονται συνεχώς, η ιστορία του Aner Shapira πρέπει να λέγεται και να την θυμόμαστε. Ένας 22χρονος στρατιώτης της ταξιαρχίας Nahal σε άδεια, ο Aner συμμετείχε στο ατυχές μουσικό φεστιβάλ στις 7 Οκτώβρη. Όταν ξεκίνησε το μπαράζ ρουκετών, βρέθηκε σε ένα καταφύγιο μαζί με πολλούς άλλους νέους και νέες από το φεστιβάλ. Αλλά σύντομα οι τρομοκράτες της Χαμάς περικύκλωσαν το καταφύγιο και πυροβόλησαν μέσα. Τελικά αποφάσισαν να μην ρισκάρουν είσοδο και πέταξαν μια χειροβομβίδα στο καταφύγιο που ήταν γεμάτο με ανθρώπους που αναζήτησαν προστασια σε αυτό. Ο Aner άρπαξε τη χειροβομβίδα και την πέταξε πίσω όπου κι εξερράγη. Έκανε το ίδιο όταν ρίχτηκε μια δεύτερη χειροβομβίδα, και μια τρίτη και μια τέταρτη... Κατάφερε να αρπάξει επτά χειροβομβίδες και να τις πετάξει πίσω έξω, σώζοντας έτσι πολλές ζωές από αυτούς που ήταν μαζί του στο καταφύγιο. Δυστυχώς, η όγδοη χειροβομβίδα τον σκότωσε. Η τυχαία λειτουργία μιας κάμερας τηλεφώνου τον έπιασε σε δράση, καθώς φρουρεί την είσοδο του καταφυγίου και πετάει τις χειροβομβίδες πίσω.
Προσπαθώ να μην ακουστώ πομπώδης, αλλά πώς αλλιώς μπορώ να πω ότι αυτός ο ατυχής, καταραμένος πόλεμος έχει αναδείξει τόσους πολλούς ήρωες; Και πόσο βαθιά λυπημένοι πρέπει να είμαστε που όλοι αυτοί οι ήρωες δεν θα ζήσουν για να γίνουν σύζυγοι και γονείς, που δεν θα ζήσουν την πλήρη ζωή που τόσο τους άξιζε; Νοεμ.16, 2023
Η παραπάνω ιστορία του Aner Shapira φέρνει στο νου μια άλλη ιστορία απροσδόκητου ηρωισμού από την πρώτη ημέρα της μάχης, στις 7 Οκτώβρη. Το τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού (APC) του δεκανέα Matan Abergil και των συντρόφων του από το 13ο τάγμα του Γκολάνι περικυκλώθηκε από τρομοκράτες της Χαμάς που πυροβόλησαν και τους εμπόδισαν να βγουν. Στη συνέχεια ρίχτηκε μια χειροβομβίδα μέσα στο APC. Ο Matan πήδηξε στη χειροβομβίδα και έσωσε έξι από τους συντρόφους του που υπερασπίζονταν το Kibbutz Nir Am. Τα τελευταία του λόγια: «Προσπάθησα να προστατεύσω το έθνος του Ισραήλ». Ο Matan ήταν 19 χρονών. Ο ισραηλινός στρατός έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα το πρωί τα ονόματα δύο αξιωματικών που έπεσαν στη μάχη στη Γάζα χθες.
Νοεμ.19, 2023
Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη τις τελευταίες ημέρες από το Πανεπιστήμιο Birzeit (κοντά στη Ραμάλα, Δυτική Όχθη) αποκαλύπτει μια ευρεία υποστήριξη μεταξύ των Παλαιστινίων για τρομοκρατικές ομάδες. Πάνω από το 80% υποστηρίζει τις διάφορες τρομοκρατικές φατρίες. Αυτό που είναι πολύ πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη υποστηρίζουν τη σφαγή της 7ης Οκτώβρη που πραγματοποιήθηκε από τη Χαμάς. Η έρευνα έδειξε ότι το 68% στη Δυτική Όχθη υποστήριξε σθεναρά τις σφαγές και τις απαγωγές, ενώ ένα άλλο 16% υποστήριξε σε κάποιο βαθμό. 668 Παλαιστίνιοι ερωτήθηκαν στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, κατά τη διάρκεια της τέταρτης εβδομάδας του συνεχιζόμενου πολέμου στη Γάζα. Η ομάδα διεξήγαγε την έρευνα μέσω προσωπικών συνεντεύξεων με τη βοήθεια tablet, σύμφωνα με το δελτίο τύπου της. «Η δημοσκόπηση περιλαμβάνει όλες τις κοινωνικοοικονομικές ομάδες, εξασφαλίζοντας ίση εκπροσώπηση ενήλικων ανδρών και γυναικών, και κατανέμεται αναλογικά σε όλη τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα». Αυτοί είναι οι άνθρωποι με τους οποίους ελπίζαμε να κάνουμε ειρήνη. Όταν λέτε ή γράφετε ότι λυπάστε για αθώους ανθρώπους που πεθαίνουν κι από τις δύο πλευρές, θυμηθείτε ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που ψήφισαν τη Χαμάς και την υποστήριξαν, ότι πολλοί από αυτούς έτρεξαν πίσω από τους τρομοκράτες της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη και ήταν ο όχλος που λεηλάτησε, πλιατσικολόγησε και ήρθε να σκοτώσει, να βιάσει, να κλέψει, να απαγάγει, ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που δίδαξαν τα παιδιά τους - ή επέτρεψαν σε άλλους να τα διδάξουν - στο νηπιαγωγείο και στο σχολείο και στη καλοκαιρινή κατασκήνωση ότι η δολοφονία Εβραίων είναι ιερό καθήκον. Όταν λέτε ή γράφετε ότι λυπάστε για αθώους ανθρώπους που πεθαίνουν και από τις δύο πλευρές, θυμηθείτε ότι οι περισσότεροι από αυτούς που δολοφονήθηκαν, βιάστηκαν, απήχθησαν, σφαγιάστηκαν στις 7 Οκτώβρη ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την ειρήνη, πολλοί από τους οποίους έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βοηθήσουν τους κατοίκους της Γάζας – δίνοντάς τους δουλειά, οδηγώντας τους σε νοσοκομεία στο Ισραήλ, διαδηλώνοντας για ειρηνική συνύπαρξη. Όταν λέτε ή γράφετε ότι λυπάστε για αθώους ανθρώπους που πεθαίνουν και από τις δύο πλευρές, θυμηθείτε ότι δεν υπάρχει συμμετρία – ποτέ δεν υπήρξε. Τρεις ισραηλινοί στρατιώτες έπεσαν σε μάχες χθες. Το Πανεπιστήμιο Ben-Gurion ανακοίνωσε σήμερα τα στοιχεία της κηδείας του λοχαγού (εφέδρων) Roey Biber, φοιτητή του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, που σκοτώθηκε σε μάχη στις 18 Νοέμβρη.
Νοεμ.23, 2023
Φήμες κυκλοφορούσαν για μια συμφωνία με τη Χαμάς για την επιστροφή των ομήρων, μερικών από τους ομήρους, μονάχα παιδιών και μανάδων, ίσως μόνο μερικών από αυτούς. Αυτό ήταν ένα ρόλερ κόστερ, τρενάκι λούνα παρκ για όλους, αλλά κυρίως για τις οικογένειες των ομήρων. Χθες ενημερωθήκαμε από τις ειδήσεις τελικά ότι η συμφωνία έχει επιτευχθεί με τη βοήθεια του Κατάρ – των ιδιοκτητών του Al Jazeera στις οθόνες της οποίας η Ιερουσαλήμ εμφανίζεται ως «Κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ», το ίδιο Κατάρ που πληρώνει στη Χαμάς εκατομμύρια δολάρια το μήνα, σε μετρητά. Αόριστες λεπτομέρειες της συμφωνίας κυκλοφόρησαν. Θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός για τέσσερις, πέντε, ίσως περισσότερες μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων η Χαμάς θα απελευθερώνει 20, ίσως μόνο 10 ομήρους την ημέρα, αλλά όχι περισσότερο από 50 συνολικά, και το Ισραήλ θα απελευθερώνει κρατούμενους ασφαλείας, ανήλικους και γυναίκες. Ειπώθηκε επίσης ότι το Ισραήλ συμφώνησε να σταματήσει τις αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από τη Γάζα κατά τη διάρκεια της κατάπαυσης του πυρός, η οποία έπρεπε να ξεκινήσει νωρίς σήμερα το πρωί, με την απελευθέρωση να ξεκινά στις 10:00. Το ποιος θα απελευθερωθεί επίσης δεν αποκαλύφθηκε για τον προφανή λόγο ότι είναι η Χαμάς που θα αποφασίσει την τελευταία στιγμή ποιον θα αφήσει να φύγει και ποιον όχι, πόσο μάλλον το γεγονός ότι οι όμηροι κρατούνται επίσης από την Ισλαμική Τζιχάντ και άλλες μικρότερες συμμορίες, καθώς από μία ή άλλη «hamula», που σημαίνει φάρα, και σε αυτή την περίπτωση εννοεί τις παλαιστινιακές οικογένειες της μαφίας. Ωστόσο, σήμερα το πρωί ξυπνήσαμε χωρίς κατάπαυση πυρός, χωρίς συμφωνία, χωρίς να απελευθέρωση ομήρων. Από αυτή την πλευρά έχουμε παρανοϊκούς γενοκτόνους εγκληματίες στους οποίους δεν μπορούμε να βασιστούμε για οποιαδήποτε συμφωνία οποιουδήποτε είδους – κάτι που θα πρέπει να θυμόμαστε όταν έρθει η μέρα που θα αναζητήσουμε κάποιον για να υπογράψουμε μια συμφωνία. Από αυτή την πλευρά έχουμε μια κυβέρνηση ανίκανων ανεύθυνων ηλιθίων εθισμένων στο TikTok, οι οποίοι είναι τόσο εγωκεντρικοί που δεν μπορούν να δουν την ηλιθιότητα πίσω από την μια συζήτηση για τη θανατική ποινή για τρομοκράτες - ενώ οι τελευταίοι εξακολουθούν να κρατούν σχεδόν 240 ομήρους - ή ανακοινώνοντας ότι ο πρωθυπουργός έχει συμβουλεύσει τις υπηρεσίες ασφαλείας να ξεπαστρέψουν όλη την ηγεσία της Χαμάς όπου κι αν βρίσκεται - ενώ η ηγεσία της Χαμάς εξακολουθεί να κρατά σχεδόν 240 ομήρους. Νοεμ.25, 2023
Πενήντα ημέρες από το Μαύρο Σάββατο, 7 Οκτωβρίου. Χθες το βράδυ, μετά από μεγάλες καθυστερήσεις, η πρώτη ομάδα ομήρων απελευθερώθηκε. Περιελάμβανε 13 Ισραηλινούς, κυρίως ηλικιωμένες γυναίκες, μόνο τέσσερα παιδιά, καθώς και 10 Ταϊλανδούς υπηκόους και έναν Φιλιππινέζο. Η διαδικασία ήταν μακρά και κουραστική και περιελάμβανε την παραλαβή των ομήρων από τη Χαμάς στη Γάζα από τον Ερυθρό Σταυρό και τη μετάβασή τους μέσω του περάσματος της Ράφα στην Αίγυπτο, από όπου οι μη ισραηλινοί συναντήθηκαν με το προξενικό προσωπικό τους, ενώ οι Ισραηλινοί συναντήθηκαν με την ισραηλινή ασφάλεια, μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ όπου υποβλήθηκαν σε προκαταρκτικό ιατρικό έλεγχο, συναντήθηκαν με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν με στρατιωτικά ελικόπτερα σε νοσοκομεία στο κέντρο του Ισραήλ για περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις και ψυχολογική παρακολούθηση. Συναντήθηκαν επίσης με τις οικογένειές τους που είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων για τα συγκεκριμένα άτομα που θα συμπεριληφθούν στο πρώτο κύμα ανταλλαγών. Σε αντάλλαγμα, το Ισραήλ απελευθέρωσε 39 κρατούμενους ασφαλείας, 24 γυναίκες και 14 ανήλικους, σε αναλογία 1 Ισραηλινού για 3 Παλαιστίνιους, που κρατούνταν στις ισραηλινές φυλακές για τρομοκρατικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων πυροβολισμών, μαχαιρωμάτων, απόπειρας μεγάλης βομβιστικής επίθεσης αυτοκτονίας με αυτοκίνητο γεμάτο δοχεία αερίου μαγειρέματος κ.λπ. Ανυπομονούμε για τον αποψινή δεύτερη ομάδα, που ελπίζουμε να περιέχει περισσότερα παιδιά και εφήβους. Αυτό δεν είναι το τέλος – είναι μόνο ένα προσωρινό διάλειμμα για να επιτραπεί η απελευθέρωση ορισμένων από τους ομήρους. Νοεμ.26, 2023
Χθες ήμασταν ήδη κολλημένοι στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση από τις 16:00 περιμένοντας τη μεταφορά της δεύτερης ομάδας ομήρων από τη Χαμάς στο Ισραήλ. Η ώρες περνουσαν, έγινε μια καθυστερημένη ανακοίνωση ότι μεταφέρθηκαν στον Ερυθρό Σταυρό και στη συνέχεια έγινε μια άλλη ανακοίνωση από τη Χαμάς ότι αυτοί, η Χαμάς, δεν είχαν εγκρίνει τη μεταφορά και ότι είχαν νέους όρους που έπρεπε να πληρούνται από το Ισραήλ πριν πραγματοποιηθεί η μεταφορά ομήρων. Η Χαμάς, σαν Χαμάς, τράβηξε το σχοινί όσο μπορεί απαιτώντας εκτός από ό, τι είχε ήδη συμφωνηθεί, το Ισραήλ να συμφωνήσει να επιτρέψει την είσοδο προμηθειών στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας. Πρόσθετες τρομοκρατικές ομάδες άρχισαν να έχουν θέματα και απαιτήσεις σχετικά με την αρχική συμφωνία που έγινε με τη μεσολάβηση του Κατάρ και Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι είχαν κι’ αυτοί νέα αιτήματα, π.χ. απελευθέρωση των Παλαιστινίων κρατουμένων ασφαλείας σύμφωνα με «αρχαιότητα» – πρώτος στη φυλακή, πρώτος έξω από τη φυλακή. Πιστεύεται ότι τόσο το Κατάρ όσο και η Αίγυπτος έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επίλυση της χθεσινοβραδινής σχεδόν κατάρρευσης της συμφωνίας και στη συνέχεια ενδεχομένως της κατάπαυσης του πυρός. Τελικά, μετά από μια μακρά καθυστέρηση που τέντωσε το νεύρα, 13 Ισραηλινοί (μεταξύ των οποίων 8 παιδιά) και 4 ξένοι πολίτες απελευθερώθηκαν, και πάλι με αναλογία 1 Ισραηλινού για 3 Παλαιστίνιους. Οι ισραηλινές υγειονομικές αρχές ανακοίνωσαν ότι οι όμηροι που έχουν απελευθερωθεί μέχρι στιγμής φαίνεται να είναι σχετικά υγιείς, αν και είναι υποσιτισμένοι. Στο μεταξύ, ο κόσμος εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει τι έχει συμβεί, να μη βλέπει την εικόνα όπως είναι. Η απελευθέρωση ομήρων την πρώτη μέρα – προχθές - καθυστέρησε λόγω του ότι οι πρωθυπουργοί του Βελγίου και της Ισπανίας έπρεπε να κάνουν μακροσκελείς ομιλίες επιπλήττοντας κυρίως το Ισραήλ. Αυτή η μονόπλευρη θέση είναι προφανής και διεθνής. Πολύ λίγες κυβερνήσεις έχουν πάρει το μέρος του Ισραήλ παρά τις θέσεις του κόσμου στις χώρες τους. Ωστόσο, οι περισσότεροι έχουν επιλέξει τον εύκολο δρόμο της συμπαράστασης στον «αδύνατο», αρνούμενοι να καταλάβουν ότι αυτός δεν είναι ο παλαιστινιακός λαός, αλλά η Χαμάς, της οποίας οι γενοκτονικές ενέργειες υποστηρίζονται και ενισχύονται μόνο από τέτοιες δογματικές και τυφλές ενέργειες και υποστήριξη. Η Χαμάς ήταν πάντα μια εγκληματική οργάνωση και θα συνεχίσει να προσπαθεί να αποσπάσει περισσότερα από την κατάπαυση του πυρός παίζοντας με τις ζωές των ομήρων, και αυτή η κατάπαυση πυρός μπορεί πιθανότατα να κοστίσει στο Ισραήλ περισσότερα θύματα στο τέλος της. Δεκ.1, 2023
Πέρασαν μέρες κατάπαυσης πυρός, κατά τη διάρκεια των οποίων περίπου 70 ισραηλινές μητέρες όμηροι, παιδιά και γιαγιάδες απελευθερώθηκαν σε αναλογία ένας Ισραηλινός προς 3 παλαιστίνιους τρομοκράτες φυλακισμένους στο Ισραήλ. Παράλληλα, απελευθερώθηκαν και μερικοί από τους ξένους πολίτες που απήχθησαν – Ταϊλανδοί και Φιλιππινέζοι. Τις τελευταίες δύο μέρες, τρεις ισραηλινοί όμηροι που είχαν επίσης ρωσική υπηκοότητα αφέθηκαν ελεύθεροι ως ειδική χειρονομία καλής θέλησης της Χαμάς προς τον Πούτιν, αν και την επόμενη μέρα, η Χαμάς προσπάθησε να επαναδιαπραγματευτεί την απελευθέρωσή τους ως μέρος της ισραηλινής ποσόστωσης. Μιλώντας για τον Πούτιν, παρατήρησε κανείς ότι κανείς δεν μιλάει τους τελευταίους δύο μήνες για τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και τις αιματηρές επιθέσεις των τελευταίων ημερών; Το Ισραήλ δέχεται καθημερινές παρατάσεις της κατάπαυσης του πυρός ελπίζοντας να απελευθερώσει περισσότερους ομήρους, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στην οποία επέστρεψαν οι περισσότεροι από αυτούς – υποσιτισμένοι, οι ηλικιωμένοι σε κακή κατάσταση υγείας λόγω έλλειψης ιατρικής περίθαλψης για χρόνιες παθήσεις (πού είναι ο Ερυθρός Σταυρός;). Ωστόσο, η Χαμάς έσπασε την τελευταία παράταση της κατάπαυσης του πυρός, μη παρέχοντας έναν κατάλογο των ομήρων που θα απελευθερωνόταν σήμερα, και άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες πολύ πριν από την προθεσμία των 07:00, όταν ο IDF άρχισε αντεπίθεση. Από σήμερα το πρωί είμαστε πίσω στον πόλεμο, με βαριά μπαράζ ρουκετών σε όλη τη χώρα καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας και μέχρι αργά το βράδυ, καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές. Σε μια τρομοκρατική επίθεση στην Ιερουσαλήμ χθες το πρωί, δύο Παλαιστίνιοι από την Ανατολική Ιερουσαλήμ πυροβόλησαν ανθρώπους σε ένα σημείο οτοστόπ στην έξοδο από την πόλη και σκότωσαν τρεις. Ένας ένοπλος πολίτης σκότωσε και τους δύο, αλλά στη συνέχεια πυροβολήθηκε κατά λάθος από στρατιώτες που έσπευσαν στο σημείο. Οι αριθμοί μέχρι στιγμής: 136 όμηροι, συμπεριλαμβανομένων 17 γυναικών και παιδιών, εξακολουθούν να είναι αιχμάλωτοι στη Γάζα. 6 όμηροι επιβεβαιώθηκε ότι δολοφονήθηκαν στη Γάζα. 1 πτώμα δολοφονημένου ομήρου επιστράφηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας από την περιοχή του νοσοκομείου Shifa. Εκπρόσωπος του IDF αρνήθηκε την ισραηλινή συμμετοχή στην επίθεση σε αποθήκες πυρομαχικών στην Υεμένη. Αν και προσπάθησα να επιστρέψω στην κανονική δουλειά, τις τελευταίες ημέρες και εβδομάδες συμμετέχω σ’ ένα ZOOM μετά το άλλο σχετικά με τη πώληση όπλων σε πολίτες· τον βιασμό σαν πολεμικό εργαλείο και τη σιωπή των διεθνών γυναικείων οργανώσεων που αρνούνται να καταδικάσουν τον βιασμό ισραηλινών γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια του Μαύρου Σαββάτου, και πιθανώς την επακόλουθη κακοποίηση γυναικών ομήρων· και, μεταξύ άλλων, εργαστήρια που ασχολούνται με τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε όταν τα πανεπιστήμια θα ανοίξουν τελικά το νέο εξάμηνο και οι τάξεις θα περιλαμβάνουν επιζώντες της σφαγής της 7ης Οκτώβρη, εφέδρους που έχουν στρατολογηθεί και συμμετέχουν ενεργά στις μάχες· και Άραβες φοιτητές, πολλοί από τους οποίους εκφράζουν ανησυχίες και φόβους, πολλοί από αυτούς καινούργιοι φοιτητές που εκτίθενται στο εβραϊκό τμήμα του Ισραήλ για πρώτη φορά έχοντας ζήσει μέχρι στιγμής ως επί το πλείστον στα χωριά τους και στην κουλτούρα τους. Όλα αυτά θέτουν σημαντικές προκλήσεις στη λειτουργία κανονικών τάξεων. Για να το κάνω αυτό πιο απτό, θα πω ότι περίπου το 30% των φοιτητών του τμήματός μου είναι σε ενεργή εφεδρική υπηρεσία και περίπου το 50% των τάξεων μου είναι Άραβες φοιτητές. Το ακαδημαϊκό προσωπικό του τμήματός μου πραγματοποίησε ένα μονοήμερο εργαστήριο σχετικά με αυτό, που συντονίστηκε από έναν Εβραίο εκπαιδευτικό και μια μουσουλμάνα κλινικό ψυχολόγο, και οι δύο από τη διεθνική κοινότητα του Newe Shalon (Όαση Ειρήνης). Ένα από τα σεμινάρια ZOOM επικεντρώθηκε στη Θεωρία Παιγνίων. Ένα από τα συμπεράσματα ήταν ότι είναι παράλογο να ενεργούμε ορθολογικά όταν έχουμε να κάνουμε με ένα παράλογο άτομο, ενώ υπάρχει ορθολογισμός στο να είμαστε παράλογοι όταν έχουμε να κάνουμε με ένα παράλογο άτομο. Αν και το σεμινάριο δεν επικεντρώθηκε σε αυτόν τον πόλεμο, το παραπάνω συμπέρασμα φαίνεται να είναι σίγουρα σχετικό. Και, ναι, συνεχίζουμε την εθελοντική εργασία στη γεωργία. 9 Δεκεμβρίου 2023
64 ημέρες από το Μαύρο Σάββατο της 7ης Οκτωβρίου. Τρίτο βράδυ Χανουκά. Αυτό το Χανουκά, γιορτή του φωτός, Ισραηλινοί και Εβραίοι ανά τον κόσμο ανάβουν κεριά για τον εορτασμό της εξέγερσης των Μακκαβαίων τον 2ου αιώνα π.Χ. εναντίον της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, εξέγερση που έφερε στην ανάκτηση της Ιερουσαλήμ και την επακόλουθη επαναφιέρωση του Δεύτερου Ναού. Ωστόσο, φέτος ανάβουμε κεριά σκεπτόμενοι τους ομήρους μας που βρίσκονται ακόμα σε αιχμαλωσία στη Γάζα. Περισσότεροι από τους μισούς ομήρους μας – 138 – είναι ακόμα εκεί, στη Γάζα, και αυξάνονται οι ανησυχίες για την υγεία και την ευημερία τους. Οι απελευθερωμένοι όμηροι έχουν περιγράψει ότι υποβλήθηκαν σε βίαιες ανακρίσεις και πείνα, τους δόθηκαν ναρκωτικά για να τους κρατήσουν ναρκωμένους και ήσυχους, καθώς και παντελής έλλειψη ιατρικής φροντίδας. Οι πληροφορίες που δόθηκαν από αυτούς και από τους αιχμάλωτους τρομοκράτες της Χαμάς επιβεβαιώνουν το θάνατο ή/και τη δολοφονία αρκετών ομήρων. Ο πόλεμος συνεχίζεται, με νέες απώλειες μεταξύ των στρατιωτών μας - πάνω από 420 από τις 7 Οκτωβρίου - συμπεριλαμβανομένου του νεότερου γιου του πρώην αρχηγού του επιτελείου Gadi Eizenkot, που υπηρετούσε στην ειδική ταξιαρχία καταδρομέων. Χάνουμε πολλούς από τους καλύτερους και γενναιότερούς μας. Ο Eizenkot, τώρα μέλος του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου, φέρεται να είπε πριν μέρες ότι παίρνει αποφάσεις για αυτόν τον πόλεμο σαν η εγγονή του να ήταν όμηρος στη Γάζα και σαν ο γιος του να μην πολεμούσε στη Γάζα. Μόλις ανακοινώθηκαν οι χθεσινές απώλειες. Μεταξύ αυτών ήταν και ανιψιός του Eizenkot. Νεαροί Ισραηλινοί επιστρατεύονται, και μεταξύ των νέων στρατευμένων είναι Haredi (οι ορθόδοξοι Εβραίοι) άνδρες, θρησκευόμενες γυναίκες που είχαν απαλλαγεί από τη στρατιωτική θητεία αλλά αποφάσισαν να ακυρώσουν την απαλλαγή, και να ενταχθούν στο στρατό, και πολλές γυναίκες που ζήτησαν να ενταχθούν σε μάχιμες μονάδες. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ πραγματοποίησε ακρόαση στην οποία οι πρόεδροι του MIT, του Harvard και του Penn State University ρωτήθηκαν γιατί δεν έκαναν τίποτα για να περιορίσουν στις πανεπιστημιουπόλεις τους τον αυξανόμενο αντισημιτισμό και τις εκκλήσεις για την εξόντωση του Ισραήλ και απάντησαν με αμηχανία ότι η γενοκτονία εξαρτάται από το πλαίσιο, ότι είναι η ίδια η πράξη που πρέπει να καταδικαστεί. όχι μόνο η έκφραση της πρόθεσης. Όταν ο φόνος, ο βιασμός και η απαγωγή δικαιολογούνται ως «δεν συνέβησαν στο κενό», η γενοκτονία φυσικά «εξαρτάται από το πλαίσιο». Ίσως είναι καιρός οι Εβραίοι να αρχίσουν να χρησιμοποιούν και να εφαρμόζουν το BDS, να κατευθύνουν τις δωρεές τους σε ακαδημαϊκά ιδρύματα που διατηρούν μια βασική ευπρέπεια και πνευματική ακεραιότητα, σε αντίθεση με εκείνα τα κολέγια και τα πανεπιστήμια που καθαγιάζουν τον σχετικισμό και τις μεταμοντέρνες θεωρίες και ανέχονται τον αντισημιτισμό και τα συνθήματα για την εξόντωση του Ισραήλ. Δεκ.15, 2023
70 ημέρες από το Μαύρο Σάββατο της 7ης Οκτωβρίου, 70 ημέρες πολέμου. Πληρώνουμε βαρύ τίμημα. Μόλις αυτή την εβδομάδα χάσαμε σχεδόν 15 στρατιώτες και αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένου ενός συνταγματάρχη και ενός αντισυνταγματάρχη. Ο μεγαλύτερος αριθμός πεσόντων στις μάχες στη Sajaia στις 12 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, το Kibbutz Sede Boqer και η Περιφερειακή Διοίκηση Ramat Negev διοργανώνουν ένα μουσικό φεστιβάλ που διαρκει ένα μακρύ weekend, Ήχοι στην Έρημο, ένα γεγονός που διοργανώνεται και πραγματοποιείται εδώ και 26 χρόνια, συγκεντρώνοντας μερικούς από τους πιο διαμετρικά αντίθετους μουσικούς, συγκροτήματα, μουσικά στυλ. Ένα φεστιβάλ κατά τη διάρκεια ενός αιματηρού πολέμου; μπορείτε να ρωτήσετε, και η απάντηση θα είναι - η αλλαγή της ζωής μας θα είναι η νίκη τους. Μία από τις χθεσινοβραδινές συναυλίες φιλοξένησε τον Ivri Lider, έναν νεαρό Ισραηλινό μουσικό και τραγουδιστή η σελίδα του οποίου στο Wiki τον ορίζει σαν ποπ τραγουδιστή, αν και θα έλεγα ότι είναι περισσότερο rocker. Στη σκηνή ήταν ο ίδιος, ο πιανίστας και ο κιθαρίστας του, και ένα μεγάλο πορτρέτο του χαμογελαστού Aviv Bar'am. Ο Αβίβ ήταν τεχνικος παραγωγής του Ivri Lider, μέλους του κιμπούτς Kfar Aza και μέλους της ομάδας ασφάλειας ταχείας αντίδρασης που προσπάθησε να σταματήσει την εισβολή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Ο Αβίβ σκοτώθηκε πολεμώντας, ένα από τα τουλάχιστον 7 μέλη της ομάδας ασφάλειας ταχείας αντίδρασης, ενώ το κιμπούτς Kfar Aza υπέστη περίπου 70 δολοφονίες και άλλες 20 απαγωγές. Ο Ivri Lider περιέγραψε τον Aviv ως εξαιρετικά ειδικευμένο επαγγελματικά - και τρομερά ντροπαλό. Λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας ο πατέρας του Αβίβ, πρώην μέλος των κιμπούτς Sede Boqer μίλησε σύντομα για το Αβίβ. Και τότε ο Ivri Lider ξεκίνησε την συναυλία του, ζητώντας συγγνώμη και λέγοντας ότι αυτή είναι η χειρότερη συναυλία που είχε ποτέ παίρνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, αλλά και η πρώτη «κανονική» συναυλία που είχε από τις 7 Οκτωβρίου, ενώ όλες οι άλλες εμφανίσεις του έγιναν για στρατιώτες στο μέτωπο. Και τραγούδησε, όπως δεν τον έχω ακούσει ποτέ πριν να τραγουδάει, και έκλαψε, και το τελευταίο τραγούδι που τραγούδησε ήταν το ίδιο που τραγούδησε στο γάμο του Αβίβ και στην κηδεία του Αβίβ, και καθώς το τραγουδούσε, πέρασε μέσα από το ακροατήριο και ανέβηκε πάνω από τα καθίσματα και έφτασε στους γονείς του Αβίβ τους οποίους αγκάλιασε και κάθισε μαζί τους καθώς τραγουδούσε. Και δεν νομίζω ότι υπήρχε κανείς σε εκείνη την αίθουσα του οποίου τα μάτια έμειναν στεγνά. Ο Αβίβ άφησε πίσω του γυναίκα και δύο παιδιά, γονείς και αδέλφια, φίλους και πολλούς ανθρώπους που τον γνώρισαν για αυτό που ήταν τώρα που δεν είναι πια. Ο πόλεμος συνεχίζεται, περισσότερες ζωές θα χαθούν και οι πιθανότητες απελευθέρωσης ζωντανών ομήρων αρχίζουν να είναι αμφίβολες, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε μέχριως το τέλος και να επανακτήσουμε πάλι τη ζωή μας, αν και κανένας από εμάς και τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Γεν.04, 2024
Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες - σχεδόν - απέφυγα να ενημερώσω αυτό το blog. Άρχισε να γίνεται πολύ βαρύ ψυχολογικά το καθημερινό μέτρημα των νεκρών μας, γράφοντας ξανά και ξανά τον αριθμό των ομήρων που βρίσκονται ακόμα σε αιχμαλωσία. Κι ακριβώς για να μη ξεχνάμε, να οι πιο πρόσφατοι αριθμοί: Όμηροι: 133 Στρατιώτες πεσόντες εν δράσει: 509 Η ακαδημαϊκή μας χρονιά ξεκίνησε τελικά την Κυριακή 31 Δεκέμβρη με πολλή αβεβαιότητα και ασάφεια ως προς το τι να περιμένουμε, πόσοι από τους φοιτητές μας που βρίσκονται ακόμα σε εφεδρική υπηρεσία θα απολυθούν, ποιες πιθανές εντάσεις μπορεί να συναντήσουμε στην τάξη, με λίγα λόγια - διδασκαλία σε καιρό πολέμου. Είδα μια ανάρτηση την 1η του Γενάρη που έλεγε κάτι σαν "συνεχίζουν να μου λένε ότι είναι η 1η Γενάρη, αλλά για μένα είναι η 86η Οκτώβρη" και πράγματι πολλοί από εμάς μετράμε τη νέα μας ζωή από τις 7 Οκτώβρη. Συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις και ταινίες και εστιατόρια και καφετέριες προσπαθούν ντροπαλά να ξεκινήσουν ξανά, καθώς τα αγόρια και τα κορίτσια μας χύνουν το αίμα τους στη Γάζα ή παραμένουν σε πλήρη επιφυλακή κατά μήκος των συνόρων του Λιβάνου και της Συρίας, όπου ο πόλεμος συνεχίζεται σε χαμηλή με μέτρια φωτιά. Πρέπει να ξανασταθεί αυτή η χώρα στα πόδια της, αλλιώς «αυτοί» θα κερδίσουν, αλλά πώς μπορούμε να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα» όταν δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες εξακολουθούν να μάχονται ή να είναι εκτοπισμένοι από τα σπίτια και τις κοινότητές τους; Τις προάλλες, ένας ρεπόρτερ μίλησε με νέους ηλικίας 17-18 ετών από μια από τις κοινότητες που χτυπήθηκαν τόσο σκληρά και τώρα είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι σε ξενοδοχεία και πολυκατοικίες σε όλη τη χώρα. Τι γίνεται με τις απολυτήριες εξετάσεις και την αποφοίτηση, τους ρώτησε. Ένα κορίτσι τον κοίταξε λυπημένα και απάντησε: «έχουμε ήδη αποφοιτήσει από τις 7 Οκτώβρη». Μακάρι το 2024 να μην είναι τόσο σκοτεινό όσο το τελευταίο μέρος του 2023. Και αυτό δεν είναι τόσο πολύ να ζητήσουμε. Υ.Γ. – Στις 2 Ιανουαρίου ο Salah al-Aruri, αναπληρωτής πρόεδρος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, εξολοθρεύτηκε στη γειτονιά Dahia της Βηρυτού. Η στοχευμένη εκκαθάριση έγινε με επίθεση ακριβείας με drone, που λέγεται ότι πραγματοποιήθηκε από το Ισραήλ. Πέντε άλλοι αξιωματούχοι της Χαμάς και πιθανώς και της Τζιχάντ σκοτώθηκαν επίσης στην επίθεση, που έγινε μια μέρα πριν η Χεζμπολάχ τιμήσει την επέτειο μιας άλλης στοχευμένης δολοφονίας, αυτής του Ιρανού στρατιωτικού διοικητή Κασέμ Σουλεϊμανί. Ο λογαριασμός είναι ακόμα ανοιχτός και θα παραμείνει έτσι όσο οι υπεύθυνοι για τη σφαγή της 7ης Οκτώβρη είναι ακόμα ζωντανοί. Γεν.18, 2023
Η περασμένη Κυριακή, 14 Γενάρη, ήταν η 100ή μέρα αυτού του πολέμου, 100 μέρες από τη σφαγή του Μαύρου Σαββάτου, 100 μέρες αιχμαλωσίας 136 ομήρων που βρίσκονταν ακόμα στα χέρια της Χαμάς, ακόμα στις σήραγγες της Γάζας. Η μέρα χαρακτηρίστηκε από ένα γενικό κλείσιμο 100 λεπτών μεγάλου μέρους του κυβερνητικού και δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημίων, καθώς και μεγάλου μέρους του ιδιωτικού τομέα. Σαν υπενθύμιση της σοβαρότητας της κατάστασης, μάνα και γιος σκοτώθηκαν στη βόρεια ισραηλινή κοινότητα Kfar Yuval από ένα RPG που εκτοξεύτηκε από τη Χεζμπολάχ. Σκοτώθηκαν στο σπίτι τους καθώς έτρωγαν μεσημεριανό. Θάφτηκαν τη νύχτα, μέσα στο σκοτάδι, βιαστικά και υπό την προστασία μονάδων του IDF για να μη προκληθούν άλλες απώλειες από τη Χεζμπολάχ μερικές εκατοντάδες μέτρα πέρα από τα σύνορα. Τα μαθήματά μου έχουν γίνει υβριδικά με πολλούς από τους μαθητές μου να είναι ακόμα ένστολοι, στο πεδίο της μάχης, περιστασιακά να συμμετέχουν σε μαθήματα στο διαδίκτυο, ώστε να αισθάνονται μέρος αυτών που συμβαίνουν το εξάμηνο. Πρόκειται τουλάχιστον για μια ασυνήθιστη κατάσταση. Μια φοιτήτριά μου έστειλε email ζητώντας τον σύνδεσμο για το επερχόμενο μάθημα, ζητώντας συγγνώμη που δεν θα μπορέσει να παρευρεθεί, αλλά το αγοράκι της δεν είναι καλά και ο σύντροφός της είναι στο στρατό. Μια συνάδελφος μου έστειλε email λέγοντας ότι δεν μπορούσε να απαντήσει νωρίτερα σε ένα μήνυμα που έστειλα επειδή η ζωή της είναι άνω κάτω, με τον γιο της να πολεμά στη Γάζα και τον σύντροφό της να έχει κληθεί στις εφεδρείες. Η πανεπιστημιούπολη BGU βρίσκεται απέναντι από το Ιατρικό Κέντρο Soroka. Στο παρελθόν, όταν ακούγαμε ένα ελικόπτερο να πλησιάζει, υποθέταμε ότι τραυματίες τροχαίου ατυχήματος μεταφέρονταν στο ελικοδρόμιο του νοσοκομείου. Τις τελευταίες 104 ημέρες όμως, κάθε ελικόπτερο που περνάει από πάνω μας καθοδόν για το ελικοδρόμιο σημαίνει νέες απώλειες πολέμου, νέους τραυματίες. Είναι τόσο προφανές που φαίνεται στα πρόσωπα των μαθητών μου στην τάξη. Γεν.21, 2023
Αν το έχω ακούσει μια φορά, το έχω ακούσει χίλιες – το Ισραήλ με τον ισχυρό στρατό του πολεμάει βάναυσα τους Παλαιστίνιους αντάρτες που είναι σχεδόν άοπλοι. Λοιπόν, δείτε πώς μοιάζει ένα από τα όπλα τους. Είναι μέρος ενός πυραύλου που φωτογράφισα την περασμένη Παρασκευή στον κήπο ενός από τους γιους μου. Μπορεί να μην μοιάζει σαν κάτι εντυπωσιακό, αλλά μπορεί να φέρει μια κεφαλή με ως και 100 κιλά εκρηκτικών ή περισσότερα. Ναι, είναι ένας σωλήνας που μετατράπηκε σε μέρος πυραύλου. Είναι μέρος της υποδομής αποχέτευσης και που έπρεπε να εγκαταστήσει η Γάζα για να διασφαλίσει το γεγονός ότι οι δρόμοι και τα σπίτια δεν θα πλημμυρίζουν με λύματα και λάσπη κάθε φορά που βρέχει. Εργοστάσια που παρήγαγαν τέτοιους και πιο εξελιγμένους πυραύλους και ρουκετες βρέθηκαν από τον IDF στο επι του εδάφους και υπόγεια, με εκατοντάδες ρουκέτες σε διαφορετικά στάδια παραγωγής. 107 ημέρες μέσα σ’ αυτόν τον πόλεμο, η Χαμάς εξακολουθεί να εκτοξεύει ρουκέτες σε ισραηλινές πόλεις και κοινότητες. Και πιστέψτε με, δεν χρειάζεστε περισσότερα από αυτό για να σκοτώσετε και να τραυματίσετε και να ακρωτηριάσετε και να καταστρέψετε και να προκαλέσετε πόνο και αγωνία. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ εξακολουθεί να πολεμάει στη Γάζα. Αυτό κι οι 136 όμηροί μας που κρατούνται σε αιχμαλωσία από τις 7 Οκτώβρη. Και η ανάγκη να διασφαλιστεί το ότι αυτό δεν θα συνεχιστεί και ότι οι κοινότητες που καταστράφηκαν στις 7 Οκτώβρη μπορούν να ανοικοδομηθούν και οι άνθρωποι μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Ισαάκ A. Μεΐρ (Σάκης)
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη (1957), έκανα Aliya (μετανάστευσα στο Ισραήλ, 1975), σπούδασα στο Technion - Israel Institute of Technology και στο Ben-Gurion University (BGU) του Negev, όπου ερευνώ και διδάσκω από το 1986. Εδώ και σχεδόν 40 χρόνια ζω με την οικογένειά μου σ’ έναν μικρό ερευνητικό σταθμό στην έρημο του Νέγκεβ. |